W przypadku drugiej strony transakcji zagadnienie korekty cen jest nieco odmienne. Koszty co do zasady dzielą się na te, które są bezpośrednio związane z przychodami (np. koszty zakupu materiału do produkcji), czyli tzw. koszty bezpośrednie, oraz te, które nie są bezpośrednio związane z przychodami, czyli tzw. koszty pośrednie.
Co do zasady, podobnie jak w przypadku korekty przychodów, w sytuacji gdy korekta kosztów wynika z błędu popełnionego przy wystawianiu faktury, nie ma wątpliwości, że należy ją ująć w dacie rozpoznania pierwotnego kosztu.
Brak odpowiedzi w przepisach
Wątpliwości pojawiają się przy korekcie kosztów wynikających z innych okoliczności. Chociaż przepisy ustawy o CIT nie regulują momentu ujęcia takiej korekty, to jednak nie można zapominać, że w sposób precyzyjny regulują moment ujęcia samych kosztów uzyskania przychodów. Teoretycznie w związku z brakiem regulacji dotyczącej korekt istnieje możliwość argumentowania, że należy wtedy stosować na zasadach analogii przepisy ogólne. W takim przypadku jedynie korekty kosztów wynikające z błędów na fakturze oraz korekty kosztów bezpośrednich, w przypadku których odpowiadające im przychody zostały poniesione we wcześniejszym okresie rozliczeniowym, a które to korekty nastąpiły do dnia:
1. sporządzenia sprawozdania finansowego, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są zobowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego
