Treść dostępna jest dla naszych prenumeratorów!
Kontynuuj czytanie tego artykułu w ramach e-prenumeraty Rzeczpospolitej. Korzystaj z nieograniczonego dostępu i czytaj swoje ulubione treści w serwisie rp.pl i e-wydaniu.
Jak należy korygować przychody i koszty
Moment ujęcia faktury korygującej, zarówno pod względem przychodowym, jak i kosztowym, powinien być uzależniony od okoliczności faktycznych, których ta faktura dotyczy.
Podstawową regułą ujmowania pod względem podatkowym faktur korygujących jest ich rozliczanie w bieżącym okresie. Dotyczy to zarówno rozliczenia przychodów, jak i kosztów. Wynika to z art. 12 ust. 3j i art. 15 ust. 4i ustawy o CIT. Korekty faktur sprzedaży należy uwzględniać w dacie ich wystawienia. Z kolei faktury kosztowe obciążają koszty w dacie otrzymania.
Należy jednak pamiętać, że zasada ta znajdzie zastosowanie wyłącznie wtedy, gdy faktura pierwotna prawidłowo dokumentowała zdarzenie gospodarcze mające miejsce w dacie jej wystawienia. Chodzi o to, że wystawienie faktury korygującej nie jest wynikiem błędu lub innej oczywistej omyłki w fakturze pierwotnej. Metodą „na bieżąco” rozlicza się wyłącznie faktury korygujące, które zostały wystawione z powodu zdarzeń mających miejsce już po wystawieniu faktury pierwotnej. Sposób rozliczania faktur korygujących „na bieżąco” ma zastosowanie bez względu na to, czy faktura pierwotna i faktura korygująca zostały wystawione w tym samym roku podatkowym, czy też różnych latach.
Pozostało 91% artykułu
