Tak wynika z interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi 13 lutego 2014 r. (IPTPB2/415-705/13-4/KKu)
Z pytaniem do fiskusa zwróciła się niepełnosprawna kobieta, która od lat leczy się w poradni kardiologicznej, a obecnie wymaga też stałej opieki poradni okulistycznej ze względu na tzw. mokre zwyrodnienie plamki żółtej oka (AMD). Terapia tej rzadkiej choroby wymaga na pewnym etapie podawania leków, które nie są objęte refundacją, bezpośrednio do ciałka szklistego oka, czyli metodą iniekcji. Zastrzyk musi być wykonywany co 6 tygodni, a jego koszt waha się od 1 do 2,5 tys. zł, w zależności od kosztów podawanego leku. Podatniczka ma zaświadczenia lekarskie stwierdzające konieczność stosowania leków zatrzymujących AMD oraz dokumenty o wysokości poniesionych kosztów terapii. W 2013 r. terapia kosztowała ją aż 13 800 zł. Nic dziwnego, że zależało jej na odliczeniu tych wydatków w ramach ulgi rehabilitacyjnej, przewidzianej w art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT).
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdził jednak, że podatniczka nie ma prawa do odliczenia pełnych kosztów terapii. Przypomniał, że w ramach ulgi rehabilitacyjnej niepełnosprawny lub jego opiekun mogą odliczyć wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne lub związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. Rodzaje tych wydatków wymienione są w art. 26 ust. 7a ustawy o PIT. Należą do nich m.in. wydatki na leki, o ile zakupiony produkt jest lekiem według odrębnych przepisów. Odliczenie przysługuje tylko wtedy, gdy na zakup leku czy leków pacjent wydał w danym miesiącu ponad 100 zł. Oczywiście podatnik musi mieć potwierdzenie od specjalisty o konieczności stosowania zakupionego leku, a wydatek powinien być udokumentowany fakturą wystawioną na nazwisko podatniczki. Jeśli te warunki są spełnione, podatniczka ma prawo odliczyć od dochodu wydatki na zakup samego leku, bez kosztu iniekcji do oka, w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł.
Fiskus nie zgodził się natomiast, że niepełnosprawna ma prawo odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatki na wstrzyknięcie leku do oka. Stwierdził, że choć przepisy pozwalają odliczyć opłaty za zabiegi rehabilitacyjne, to jednak zastrzyku nie można zaliczyć do takich zabiegów. Dyrektor IS podparł się encyklopedią, bo ustawa o PIT nie definiuje pojęć "zabieg", "rehabilitacja" ani "rehabilitacja lecznicza". Według encyklopedii PWN zabieg to interwencja, której celem jest wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby). Rehabilitacja zaś to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych. Natomiast rehabilitacja lecznicza to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, mechanoterapię i kinezyterapię.
- Iniekcji nie można zakwalifikować jako zabiegu rehabilitacyjnego, lecz wyłącznie jako zabieg o charakterze medycznym, określanym jako leczenie z zastosowaniem odpowiedniego leku. Taki zabieg nie został wymieniony jako rodzaj wydatku podlegającego odliczeniu, w żadnym punkcie ust. 7a art. 26 ustawy o PIT – uznał fiskus.