Przy spadku z długami fiskus musi orzec o odpowiedzialności

WSA stwierdził, że słuszne są zastrzeżenia podatniczki podniesione w odwołaniu i w skardze, iż zważywszy na rozstrzygnięcie zawarte w zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji organu pierwszej instancji może zostać od niej wyegzekwowana cała kwota odpowiadająca wartości stanu czynnego spadku, bez względu na konieczność zaspokojenia innych wierzycieli.

W ocenie sądu, [b]w sytuacji, gdy spadkobierca nabywa spadek z dobrodziejstwem inwentarza i wiadomo, że istnieją inne długi niż zaległości podatkowe[/b] (w tej sprawie wynikało to ze spisu inwentarza), [b]organ podatkowy nie powinien zobowiązywać do wpłaty całej kwoty stanowiącej wartość czynnego spadku, lecz poprzestać na orzeczeniu o zakresie odpowiedzialności spadkobiercy za zobowiązania podatkowe spadkodawcy[/b]. Takie rozstrzygnięcie odpowiada postanowieniom art. 100 § 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=1A0E6DE1EB605A7AFB85F94221BBBFCA?id=176376]ordynacji podatkowej[/link], zgodnie z którym organy podatkowe właściwe ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy orzekają w odrębnych decyzjach o zakresie odpowiedzialności poszczególnych spadkobierców lub określają wysokość nadpłaty albo zwrotu podatku.

[b]Naczelnik urzędu skarbowego orzekł o zakresie odpowiedzialności skarżącej, ale dodatkowo zobowiązał ją do zapłaty określonej kwoty i w tej części rozstrzygnięcie zawarte w decyzji tego organu jest wadliwe[/b]. W tym samym zakresie wadliwe jest rozstrzygnięcie zawarte w zaskarżonej decyzji, jako że organ odwoławczy nie skorygował błędu organu pierwszej instancji.

Sąd zauważył również, że [b]rozpoznając ponownie sprawę, organ podatkowy zobowiązany jest sprawdzić, czy wystąpiły okoliczności przerywające bieg terminu przedawnienia podatku od spadków i darowizn za czerwiec 2001 r. Stwierdzenie braku takich okoliczności oznacza, że zobowiązanie to uległo przedawnieniu.[/b]