Ewa Szadkowska: Ciemny lud już tego nie kupi

Konieczne jest odpolitycznienie sądów poprzez zdecydowaną reformę sądownictwa – to fragment komunikatu Ministerstwa Sprawiedliwości informującego o tym, że Zbigniew Ziobro zwrócił się do szefowej Krajowej Rady Sądownictwa o zwołanie pilnego posiedzenia. Członkowie Rady mieliby na nim rozmawiać o stosowaniu przez sędziów podwójnych standardów, a bezpośrednim przyczynkiem jest umorzenie przez sąd sprawy napaści na kierowcę furgonetki pro-life.

Gdyby chodziło o każdą inną osobę, inicjatywę można by skwitować wzruszeniem ramion – ot, kolejny polityk manifestuje swoje niezadowolenie z wydanego orzeczenia. W tym przypadku mowa jednak o urzędującym od ośmiu lat ministrze sprawiedliwości, który ma w ręku wszystkie narzędzia, by dowolne reformy wdrażać. Ba, on ochoczo z nich korzysta. Nie będę tu wymieniać wszystkich „dobrych zmian”, które za sprawą Ziobry spotykają sądownictwo, więc przypomnę tylko kilka. Nową jakość miała chociażby zapewnić przeprowadzona w 2017 r. wielka czystka prezesów i wiceprezesów sądów, odwoływanych nierzadko faksem (w sumie poleciało ok. 130 głów). Postawienie do pionu sędziów, którzy utrudniają działanie wymiaru sprawiedliwości, było za to celem uchwalonej w 2020 r. tzw. ustawy kagańcowej. Bo „priorytetem sędziów w Polsce jest interes korporacji” – przekonywał wówczas nie kto inny jak Zbigniew Ziobro. Ta inicjatywa kosztowała Polskę ponad pół miliarda euro, bo na tyle opiewały nałożone przez TSUE kary za upieranie się rządzących przy sprzecznych z prawem UE rozwiązaniach.