Nowe uprawnienie przysługuje Prezesowi UOKiK od 17 kwietnia 2016 r. na mocy nowelizacji ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów. Ponadto Prezes UOKiK i Przewodniczący KNF podpisali 23 czerwca porozumienie w sprawie współpracy w zakresie mystery shopping. W praktyce powinno się ono przełożyć na wspólne działania w zakresie sprawdzania poprawności funkcjonowania przedsiębiorców, a do banków, ubezpieczycieli i innych firm z sektora finansowego mogą wkrótce zawitać pracownicy UOKiK, którzy anonimowo sprawdzą sposób działania instytucji finansowych.
Mystery shopping został określony w ustawie jako wykonywanie przez pracownika UOKiK czynności zmierzających do zakupu towaru w celu uzyskania informacji stanowiących dowód w sprawie. W rezultacie zebrane informacje będą mogły być wykorzystane jako dowody na etapie postępowania prowadzonego przez Prezesa UOKiK oraz brane pod uwagę przy podejmowaniu decyzji administracyjnej.
Nigdy więcej „polisolokat"
Co to oznacza i co w praktyce będą sprawdzać inspektorzy? Można się spodziewać, że urzędnicy korzystający z instytucji tajemniczego klienta będą w szczególności badać, czy przedsiębiorcy finansowi oferują swoim klientom odpowiednie dla nich produkty oraz czy robią to we właściwy sposób.
Ostatnie zmiany w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów objęły bowiem również wprowadzenie nowego typu praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów, którymi są te niezgodne z prawem lub dobrymi obyczajami, np. proponowanie konsumentom nabycie usług finansowych nieodpowiadających ich potrzebom lub proponowanie nabycia usług w sposób nieadekwatny do ich charakteru (tzw. misselling). Takie rozwiązanie ma na celu zapewnienie konsumentom szczególnej ochrony na rynku skomplikowanych usług finansowych, a także zabezpieczenie przed proponowaniem niedoświadczonym konsumentom skomplikowanych polisolokat czy też ubezpieczeń z elementem inwestycyjnym niedostosowanych do profilu klienta.
Mystery shopping będzie mógł być stosowany w sprawach dotyczących praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów, które (oprócz wskazanego wyżej missellingu) obejmują również w szczególności naruszanie obowiązku udzielania konsumentom rzetelnej, prawdziwej i pełnej informacji oraz nieuczciwe praktyki rynkowe lub czyny nieuczciwej konkurencji.