Mamy wielkie szczęście: historyczny los obdarował nas sześcioma ojcami niepodległości – po to, żebyśmy wszyscy się pośród nich odnaleźli. Reprezentowali oni odmienne wrażliwości – jedni prawicowe, inni lewicowe. Albo regionalne. Tymczasem na przestrzeni ostatnich dobrych kilku lat otrzymywaliśmy spłaszczony obraz polskiego społeczeństwa. Na dodatek opisywanego przy pomocy wielkich kwantyfikatorów: wszyscy Polacy byli albo za, albo przeciw, równo połowa popierała, druga się sprzeciwiała. Ciężko było się wyłamać, jeśli tylko ktoś myślał inaczej.

Polskie społeczeństwo jest ciekawsze niż polityka

Polaryzacja była czymś w rodzaju wytrychu. I muszę się uderzyć we własne dziennikarskie piersi – to było łatwe, wygodne. „– Poproszę o komentarz do zdarzenia X. – Jesteśmy spolaryzowani”. Fajrant. Można jak na ksero odbijać tysiące rozedrganych komentarzy o podziałach. Nie zaprzeczam temu, że były i są tematy, które dzieliły mniej więcej po równo (naukowcy mówią, że polaryzacja zachodzi, kiedy różnica pomiędzy poszczególnymi stanowiskami jest nie większa niż 10 pkt proc.). Ale dziś myślę, że polaryzacja była – i jest – absolutyzowana. Ponadto podziały są inne niż partyjne, bo choćby generacyjne. 

Czytaj więcej

Polityka

Prof. Mikołaj Cześnik: W opowieści PiS państwo jest dobrą matką

To nie liczby bezwzględne są tym, co nas motywuje politycznie i społecznie, a stosunek do tych, k...

Absolutyzowany – na użytek polityczny – był również sam spór, podczas gdy w demokracji zupełnie normalnym jest to, że będziemy mieć różne zdanie. Czy fakt, że jesteśmy różni musi być słabością w obliczu zewnętrznego zagrożenia? To polaryzacja nią jest, nie różnorodność. Myśląc o „Listach z Wilczej” i o tym, że jesteśmy różni, wracam choćby do pomysłu na edukację regionalną – uważam, że polskiej szkole bardzo by się to przydało. Blok, ulica, mała ojczyzna. Bo na końcu tego wszystkiego jest świadomość, co jest nam bliskie i czego warto bronić. Co bynajmniej nie oznacza porzucenia tego, co narodowe. Po prostu od czegoś trzeba zacząć, by zrozumieć sedno spraw.