W latach 70. Politechnika w Poznaniu otrzymała nieruchomość od Skarbu Państwa. W 2001 r. władze szkoły wystąpiły do sądu o założenie dla niej odrębnej księgi wieczystej i o wpis jej jako użytkownika wieczystego. Jako podstawę prawną podała art. 182 ustawy o szkolnictwie wyższym z 1990 r. Przewidywał on uwłaszczenie z mocy prawa szkół wyższych, ale tylko tych, które zarządzały nieruchomościami Skarbu Państwa w dniu wejścia w życie tej ustawy. Sąd przyjął wniosek Politechniki.
Tymczasem dawna właścicielka nieruchomości wystąpiła w postępowaniu administracyjnym o jej zwrot, jako że nie doszło do realizacji celu, dla którego została wywłaszczona.
Niezależnie od tego dawna właścicielka (a po jej śmierci jej następcy prawni) wystąpiła do sądu wieczystoksięgowego. Jej zdaniem naruszył on art. 182 ustawy o szkolnictwie wyższym. Przepis mówi, że można wpisać szkołę do księgi wieczystej, jeżeli nie doszło do naruszenia praw osób trzecich i było orzeczenie potwierdzające, że politechnika jest użytkownikiem. W tej konkretnej sprawie orzeczenia nie było.
Przepisy dokładnie określają, kto może być stroną w postępowaniu
Sąd rejonowy uznał, że jej następcy prawni nie są stroną w postępowaniu wieczystoksięgowym. Sąd wyższej instancji był odmiennego zdania. Ostatecznie skarga kasacyjna trafiła do Sądu Najwyższego.