Nie przysługuje ona przedsiębiorcom rozliczającym się stawką liniową, ryczałtem oraz kartą podatkową.
Ulga prorodzinna polega na odliczeniu od podatku określonej przez ustawodawcę kwoty z tytułu wychowywania dzieci (pisaliśmy już o niej w DF z 20 grudnia). Jest to iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek w danym roku. W 2008 r. limit odliczenia wynosi 1173,70 zł (2 x 586,85 zł) na jedno dziecko. W efekcie rodzice wychowujący dwoje dzieci będą mogli odliczyć od podatku 2347,40 zł, przy trójce będzie to kwota 3521,10 zł, a przy czwórce 4694,80 zł.
Podatnicy, których dochody są stosunkowo niskie i mający na swoim utrzymaniu dzieci, mogą też zyskać. Być może nie odliczą pełnej kwoty, ale ulga prorodzinna może doprowadzić do sytuacji, w której nie będą musieli zapłacić choćby najmniejszego podatku. Jeżeli należny od nich PIT za 2008 r. będzie niższy niż kwota przysługującego odliczenia, nadal mają prawo do odpisu. W takim wypadku ulgę odlicza się do wysokości podatku należnego. Urząd skarbowy zwróci nadpłatę po złożeniu zeznania.
Trzeba jednak pamiętać, że niewykorzystana nadwyżka ulgi nie przechodzi na następny rok.
Kwota ulgi dotyczy łącznie obojga rodziców i może być odliczona w zeznaniu, według ich uznania, od podatku jednego z nich lub obojga – w odpowiednich proporcjach. I tak np. rodzice, którzy wychowują dwoje małoletnich dzieci i składają oddzielne zeznania, mogą odliczyć przysługującą im kwotę ulgi, tj. 2347,40 zł, w zeznaniu jednego z nich lub w zeznaniu obojga po połowie (tj. po 1173,70 zł). Mogą też ustalić proporcje odliczenia inaczej, np. w zeznaniu matki odliczone zostanie 1000 zł, ojca 1347,40 zł. Ważne jest tylko, aby suma odliczeń z zeznań obojga rodziców odpowiadała kwocie przysługującego im limitu.