O co chodzi w kontrowersyjnym projekcie nowelizacji ustawy wiatrakowej

Co istotne, w dniu 5 grudnia 2023 r. KO złożyła autopoprawkę do projektu ustawy wiatrakowej (druk nr 72a). Część wiatrakowa została z niego usunięta, a zatem kwestia wiatrakowa stanowić będzie przedmiot odrębnej ustawy. Z uwagi na to, że na chwilę obecną projekt takiej ustawy jeszcze nie powstał, w niniejszym tekście przyjrzymy się dokładnie proponowanym zmianom do ustawy wiatrakowej w brzmieniu określonym w poselskim projekcie ustawy (tj. druku nr 72), który to projekt wzbudził ostatnio szereg kontrowersji i ogromne emocje w debacie publicznej.

O co dokładnie chodzi z tymi zmianami oraz jaki jest cel?

Podstawowym celem poselskiego projektu ustawy jest wprowadzenie do ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie w elektrowni wiatrowych (Dz. U. z 2021 r. poz. 724), zwanej „ustawą wiatrakową” regulacji, zgodnie z którymi lokalizowanie elektrowni wiatrowych byłoby zależne od natężenia emitowanego przez nie dźwięku, a nie jak obecnie od ich wysokości. Projekt przewiduje zatem zmianę zasad lokalizacji i budowy elektrowni wiatrowych, ponieważ pod uwagę mają być brane nie czynniki odległościowe, lecz akustyczne. Obowiązywać ma zasada im głośniejsza elektrownia wiatrowa, tym dalej musi być umiejscowiona.

Jakie wymogi dla lokalizacji i budowy farm wiatrowych w Polsce obowiązują dzisiaj?

Przypomnijmy, że obecnie obowiązujące przepisy dla lokalizowania, budowy lub przebudowy elektrowni wiatrowej wymagają, aby odległość takiej elektrowni od budynku mieszkalnego albo budynku o funkcji mieszanej była równa lub większa od dziesięciokrotności całkowitej wysokości elektrowni wiatrowej (tzw. reguła 10H), chyba że plan miejscowy określa inną odległość, wyrażoną w metrach, jednak nie mniejszą niż 700 metrów. Analogicznie, w przypadku lokalizowania lub budowy budynku mieszkalnego albo budynku o funkcji mieszanej, odległość tego budynku od elektrowni wiatrowej powinna obecnie wynosić nie mniej niż 700 metrów. Wymogi te ustanowiono ustawą z dnia 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2023 poz. 553) i obowiązują w Polsce od 23 kwietnia 2023 roku. Reguła 10H określa zatem minimalną odległość elektrowni wiatrowej od zabudowań, z tym że władze gmin mogą zmniejszyć minimalną odległość turbin wiatrowych do 700 metrów od zabudowań, po przeprowadzeniu dodatkowych konsultacji z lokalną społecznością i strategicznej oceny oddziaływania na środowisko. Ponadto, minimalna odległość elektrowni wiatrowej od parku narodowego została ustalona również jako dziesięciokrotność całkowitej wysokości elektrowni wiatrowej. Warto wskazać, że pierwotnie rządowy projekt nowelizacji ustawy wiatrakowej zakładał możliwość zmniejszenia minimalnej odległości turbin wiatrowych przez władze gmin nawet do 500 m, ale ostatecznie limit ten ustalono na 700 metrów. Liberalizacja reguły 10H stanowić miała swoiste remedium na pogłębiającą się na rynku lukę inwestycyjną w sektorze energetyki wiatrowej oraz bodziec do uruchomienia nowych projektów, których rozwój został przerwany wraz z jej wprowadzeniem w 2016 roku. W przypadku turbin występujących na rynku, których całkowita wysokość mieści się w przedziale między 150 a 230 metrów, w wyniku zastosowania zasady 10H zakaz lokalizacji elektrowni wiatrowych w pobliżu zabudowy mieszkaniowej czy parku narodowego w praktyce rozciąga się do okręgu o promieniu od 1,5 do 2,3 km. Zmiana przepisów uprawniająca samorządy do odstępstwa od zasady 10H i umożliwienie budowy nowych elektrowni wiatrowych w odległości 700 metrów, jakkolwiek długo wyczekiwana przez branżę, okazała się niewystarczająca.

Jakie wymogi dla lokalizacji i budowy farm wiatrowych będą obowiązywać po zmianach?

Poselski projekt ustawy przewiduje zmiany w zakresie ustalania minimalnej odległości elektrowni wiatrowej od terenów podlegających ochronie akustycznej, w tym objętych zabudową mieszkaniową czy terenem parku narodowego. Odległość ta zależeć będzie od natężenia hałasu emitowanego przez elektrownie wiatrowe i została określona w załącznikach nr 1 i 2 do poselskiego projektu ustawy. W załącznikach tych zamieszczono wyrażone w metrach dopuszczalne odległości lokalizacji elektrowni wiatrowych od poszczególnych rodzajów terenów w zależności od stopnia natężenia emitowanego przez elektrownie hałasu. Przykładowo, dla elektrowni emitującej hałas poniżej 100 dB(A) minimalna odległość od terenów zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i zamieszkania zbiorowego, terenów zabudowy zagrodowej lub terenów rekreacyjno-wypoczynkowych wynosi 300 metrów, a od terenów zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, terenów zabudowy związanej ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży, terenów domów opieki społecznej i szpitali, odległość ta wynosi 400 metrów. Natomiast dla elektrowni wiatrowych emitujących hałas powyżej 110 dB(A) minimalna odległość od wskazanych powyżej terenów wynosi 2 km. Analogicznie, w przypadku lokalizowania lub budowy budynku mieszkalnego albo budynku o funkcji mieszanej, minimalna odległość tego budynku od elektrowni wiatrowej emitującej hałas poniżej 100 dB(A) wynosi – zależnie od rodzaju zabudowy mieszkaniowej – 300 lub 400 metrów. Ponadto, projekt zmian zakłada, że w przypadku lokalizacji elektrowni wiatrowej odległość elektrowni od parku narodowego lub rezerwatu przyrody wynosić będzie nie mniej niż 300 metrów. Warto odnotować, że pomysłodawcy projektu już zapowiedzieli jego zmiany polegające na tym, że finalnie dopuszczalną odległością elektrowni wiatrowych od budynków mieszkalnych będzie odległość co najmniej 500 metrów.

Czytaj więcej

Prawo dla Ciebie

Zmiana ustawy wiatrakowej na legislacyjne skróty

Wrzutka do projektu o cenach energii wywołała krytyczne komentarze o tworzeniu prawa.

Czy nowe wymogi odległościowe będą obowiązywać także dla modernizacji już istniejących elektrowni wiatrowych?

Poselski projekt ustawy przewiduje, że wymogi zachowania minimalnej odległości nie będą obowiązywać dla modernizacji elektrowni wiatrowej lub zespołu elektrowni wiatrowych dokonywanej przy zachowaniu dotychczasowej lokalizacji poszczególnych elektrowni wiatrowych, przy braku zwiększenia ich liczby oraz niepowodującej zwiększenia oddziaływania na środowisko w stosunku do zakresu określonego w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wydanej dla zrealizowanego już przedsięwzięcia, którego modernizację planuje inwestor, pod warunkiem, że w wyniku modernizacji nie zostaną przekroczone normy poziomu hałasu określone w obowiązujących przepisach. Warto odnotować, że projekt definiuje „modernizację” jako proces inwestycyjny dotyczący oddanej do użytkowania elektrowni wiatrowej lub zespołu elektrowni wiatrowych, dla których uzyskano tę samą decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach, prowadzący co najmniej do zwiększenia wielkości mocy zainstalowanej, w szczególności poprzez wymianę elementów technicznych.

Czy podstawą dla lokalizacji i budowy elektrowni wiatrowych w Polsce nadal będzie wyłącznie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego?

Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami lokalizacja elektrowni wiatrowej następuje wyłącznie na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Projektowane zmiany zakładają możliwość ustalenia lokalizacji inwestycji polegającej na budowie elektrowni wiatrowej nie tylko na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ale również na podstawie zintegrowanego planu inwestycyjnego (określonego w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym) oraz na podstawie uchwały o ustaleniu lokalizacji inwestycji. Uchwała o ustaleniu lokalizacji inwestycji stanowi nową instytucję prawną, dotychczas nieznaną w polskim porządku prawnym. Projekt zakłada, że uchwała ta podejmowana jest przez radę gminy, na terenie której planowana jest inwestycja w zakresie elektrowni wiatrowej lub zespołu elektrowni wiatrowych, na wniosek inwestora, składany za pośrednictwem wójta, burmistrza albo prezydenta miasta. Warto odnotować, że każdy z proponowanych powyżej trzech trybów lokalizowania elektrowni wiatrowych zapewnić ma udział społeczeństwa oraz powierza podjęcie uchwały w sprawie dopuszczenia możliwości budowy elektrowni wiatrowych na terenie danej gminy jej organowi stanowiącemu, czyli radzie gminy.

Jaki wpływ będzie mieć uchwała o ustaleniu lokalizacji inwestycji polegającej na budowie elektrowni wiatrowej na istniejące na danym obszarze plany zagospodarowania przestrzennego?

Projekt przewiduje, że z chwilą wejścia w życie uchwała o ustaleniu lokalizacji inwestycji uzyskuje moc miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (staje się szczególną formą planu miejscowego) oraz powoduje utratę mocy obowiązującej planów miejscowych lub ich części w zakresie, w jakim odnoszą się do terenu objętego tą uchwałą. Uchwała o ustaleniu lokalizacji inwestycji jest wiążąca dla organów administracji architektoniczno-budowlanej wydających pozwolenie na budowę dla elektrowni wiatrowej oraz właściwych organów administracji architektoniczno-budowlanej w zakresie wydawania decyzji dotyczących innych inwestycji.

Nowe przepisy określają także relację między istniejącymi na danym obszarze: miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub planem ogólnym gminy a uchwałą o ustaleniu lokalizacji inwestycji lub zintegrowanym planem inwestycyjnym, których przedmiotem jest elektrownia wiatrowa. Ustalenie lokalizacji elektrowni wiatrowej na podstawie tych aktów może zgodnie z projektowanymi zmianami nastąpić: (1) niezależnie od istnienia miejscowego planu lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub planu ogólnego gminy, (2) jeżeli postanowienia miejscowego planu lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub planu ogólnego gminy nie zakazują lokalizacji elektrowni wiatrowej na danym obszarze lub dany obszar nie został przeznaczony na budynki mieszkalne lub o funkcji mieszanej, przy czym określenie innego sposobu zagospodarowania przestrzennego niż elektrownia wiatrowa nie będzie stanowić zakazu lokalizacji elektrowni wiatrowej.

Czy uchwała o ustaleniu lokalizacji inwestycji polegającej na budowie elektrowni wiatrowej obejmie także infrastrukturę towarzyszącą?

Projekt zakłada, że inwestor może objąć wnioskiem w sprawie podjęcia uchwały o ustaleniu lokalizacji inwestycji dotyczącej elektrowni wiatrowej także inwestycję towarzyszącą. Projektowane przepisy definiują „inwestycję towarzysząca” jako inwestycję w zakresie budowy lub przebudowy urządzeń, instalacji, sieci lub obiektów budowlanych w rozumieniu ustawy Prawo budowlane, koniecznych do wyprowadzenia mocy z elektrowni wiatrowej lub infrastruktury energetycznej i teleinformatycznej niezbędnej do funkcjonowania elektrowni wiatrowej. W takim przypadku ustalenie lokalizacji inwestycji towarzyszącej może nastąpić łącznie z lokalizacją elektrowni wiatrowej na podstawie uchwały o ustaleniu lokalizacji inwestycji. Inwestor może również ubiegać się o ustalenie lokalizacji infrastruktury towarzyszącej na zasadach ogólnych, które wynikają z ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Co istotne, do ustalenia lokalizacji inwestycji towarzyszących nie będą mieć zastosowania ograniczenia przewidujące wymogi minimalnej odległości od budynku mieszkalnego lub budynku o funkcji mieszanej (tj. 300 lub 400 metrów, a finalnie 500 metrów) oraz od parku narodowego lub rezerwatu przyrody (tj. 400 metrów), a także ustanawiające zakaz lokalizowania elektrowni wiatrowych na obszarze, na którym postanowienia miejscowego planu, studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub planu ogólnego gminy zakazują lokalizacji elektrowni wiatrowej lub który został przeznaczony w tych aktach na budynki mieszkalne lub o funkcji mieszanej. Co więcej, w przypadku podjęcia przez radę gminy uchwały o ustaleniu lokalizacji inwestycji nie będzie wymagana zgoda na przeznaczenie gruntów rolnych na cele nierolnicze, o której mowa w ustawie z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2409 z późn. zm.).

Czytaj więcej

Urzędnicy

Pierwsze zgrzyty w koalicji, czyli sejmowa awantura o wiatraki

Sejmowa koalicja zaliczyła pierwszą poważną wpadkę, wrzucając do projektu ustawy o zamrożeniu cen energii, przepisy o OZE. To styl PiS, z którym obiecywano walczyć - twierdzą eksperci.

Czy lokalna społeczność będzie mieć zapewniony udział w toku prac nad uchwałą o ustaleniu lokalizacji inwestycji polegającej na budowie elektrowni wiatrowej?

Tak. Rada gminy podejmując uchwałę, bierze pod uwagę wyniki przeprowadzonych konsultacji społecznych, których procedura w toku prac nad uchwałą o ustaleniu lokalizacji inwestycji została przewidziana w projektowanych przepisach. Przed podjęciem uchwały rada gminy podaje do publicznej wiadomości m.in. informacje o wszczęciu postępowania, przedmiocie uchwały, możliwościach zapoznania się z niezbędną dokumentacją sprawy oraz o miejscu, w którym jest ona wyłożona do wglądu, możliwości składania uwag i wniosków, sposobie i miejscu składania uwag i wniosków, wskazując jednocześnie 30-dniowy termin ich składania (uwagi lub wnioski złożone po upływie tego terminu, pozostawia się bez rozpatrzenia), organie właściwym do rozpatrzenia uwag i wniosków, oraz terminie i miejscu spotkania otwartego dla społeczeństwa. W toku konsultacji uwzględnia się uwagi zgłoszone przez mieszkańców gmin pobliskich, a w uzasadnieniu uchwały podaje informacje o udziale społeczeństwa w postępowaniu oraz o tym, w jaki sposób zostały wzięte pod uwagę i w jakim zakresie zostały uwzględnione uwagi i wnioski zgłoszone w związku z udziałem społeczeństwa, w tym mieszkańców gmin pobliskich. Projekt definiuje przy tym „gminę pobliską” jako gminę, której obszar w całości albo w części jest położony w odległości mniejszej niż dopuszczalne odległości minimalne dla lokalizacji elektrowni wiatrowych od terenów podlegających ochronie akustycznej, a określone w załącznikach nr 1 i 2 do poselskiego projektu ustawy.

Czy nowe przepisy przewidują partycypację lokalnej społeczności w korzyściach wynikających z lokalizacji elektrowni wiatrowych na terenie ich gminy?

Tak. Nowe przepisy przewidują dwa alternatywne tryby takiej partycypacji. Wytwórca energii elektrycznej w elektrowni wiatrowej albo przeznacza część (tj. co najmniej 10%) mocy zainstalowanej elektrowni wiatrowej do objęcia przez mieszkańców gminy albo wnosi na rzecz gminy, na terenie której zlokalizowana jest elektrownia wiatrowa, roczną opłatę w wysokości 30 złotych za 1 kW mocy zainstalowanej elektrycznej elektrowni wiatrowej. Opłata ta stanowić ma przychód gminy, na terenie której zlokalizowana jest elektrownia wiatrowa. Gmina może przeznaczyć dochody uzyskiwane z takich opłat na pokrycie kosztów związanych z przeciwdziałaniem ubóstwu energetycznemu w gminie, rozwój infrastruktury zlokalizowanej w bezpośrednim sąsiedztwie elektrowni wiatrowej oraz na zadania wybrane przez mieszkańców gminy w ramach budżetu obywatelskiego, na które to zadania przeznacza się nie mniej niż 20% dochodów z przedmiotowych opłat. Wysokość opłaty oblicza się za dany rok kalendarzowy oraz wnosi na rachunek gminy w terminie do dnia 31 grudnia każdego roku. Wytwórca energii elektrycznej w elektrowni wiatrowej, który nie wniósł opłaty w terminie lub w należnej wysokości, podlegać będzie natomiast karze pieniężnej. Karę pieniężną wymierza wójt, burmistrz albo prezydent miasta w drodze decyzji administracyjnej, a jej wysokość wynosić będzie 150% opłaty rocznej.

Czy każdy wytwórca energii elektrycznej w elektrowni wiatrowej zobowiązany będzie uiszczać opłatę roczną na rzecz gminy, na terenie której zlokalizowana jest elektrownia wiatrowa?

Nie. Zgodnie z projektowanymi przepisami przejściowymi, opłata ta nie będzie mieć zastosowania do elektrowni wiatrowych, dla których do dnia wejścia w życie projektowanej ustawy uzyskano prawomocną decyzję o pozwoleniu na budowę. Przewidziana w omawianych przepisach opłata będzie zatem należna jedynie od tych wytwórców energii elektrycznej w elektrowniach wiatrowych, dla których decyzje o pozwoleniu na budowę zostały wydane po dniu wejścia w życie projektowanych zmian.

Czy obowiązek certyfikacji dla serwisów elektrowni wiatrowych zostanie zniesiony?

Tak. Projektowane zmiany znoszą natomiast całkowicie obowiązek certyfikacji serwisów elektrowni wiatrowych. Poprzednia nowelizacja ustawy wiatrakowej wprowadziła obowiązek certyfikacji podmiotów zajmujących się eksploatacją elementów technicznych elektrowni wiatrowej. W praktyce oznacza to, że czynności i przeglądy serwisowe elementów technicznych elektrowni wiatrowych mogą prowadzone wyłącznie przez serwisy certyfikowane przez Urząd Dozoru Technicznego (UDT). Serwisanci zostali zobowiązani do uzyskania wpisu do stosownego rejestru prowadzonego przez Prezesa UDT. Ci z nich, którzy nie zostaną wpisani do rejestru, będą mogli wykonywać prace serwisowe jedynie przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie poprzedniej nowelizacji, tj. maksymalnie do dnia 23 kwietnia 2024 roku. Projektowane zmiany uchylają natomiast obowiązek certyfikacji i uzyskania wpisu do rejestru.

Czy będą wywłaszczenia nieruchomości prywatnych pod budowę elektrowni wiatrowych?

Poselski projekt ustawy przewiduje także zmiany w aktach prawnych innych niż ustawa wiatrakowa, mających wpływ na inwestycje w zakresie elektrowni wiatrowych. Jedną z takich zmian jest zmiana art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, zgodnie z którą proponuje się rozszerzenie katalogu celów publicznych o budowę, przebudowę i utrzymanie instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, w szczególności elektrowni wiatrowej wraz z inwestycją towarzyszącą. Co istotne, obowiązujące od lat przepisy dopuszczają wywłaszczanie tylko na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego ( art. 113 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami) i jedynie wtedy, gdy cele publiczne nie mogą być zrealizowane w inny sposób (art. 112 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami). Ponadto, zgodnie z obowiązującym prawem jedynym podstawowym warunkiem do przeprowadzenia wywłaszczenia jest wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji o charakterze publicznym (art. 112 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami). Projekt nowelizacji nie przewiduje natomiast możliwości wydania takiej decyzji w odniesieniu do elektrowni wiatrowych. Nowelizacja wprowadza wprawdzie możliwość lokalizowania elektrowni wiatrowych na podstawie uchwały rady gminy o ustaleniu lokalizacji inwestycji, ale ta również nie uprawnia do dokonania wywłaszczenia. Dlatego zgłaszane obawy o to, że uwzględnienie prywatnych elektrowni wiatrowych w kategorii „celu publicznego" może otworzyć drogę do nadużyć i wywłaszczeń nieruchomości prywatnych na cele budowy elektrowni wiatrowych, są nieuzasadnione.

Co więcej, na skutek ostatniej reformy planowania przestrzennego, uchwalenie i zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie będzie możliwa w przypadku braku planów ogólnych w poszczególnych gminach, które powinny być gotowe do końca 2025 roku. Wyjątek stanowią tu miejscowe plany, które dotyczą inwestycji celu publicznego. Dodanie instalacji OZE, w tym elektrowni wiatrowych wraz z inwestycją towarzyszącą, do katalogu celów publicznych miało na celu jedynie umożliwić lokalizację takich inwestycji do czasu przyjęcia planów ogólnych w gminach, i nie zostało poczynione w celach wywłaszczeniowych. Dlatego twierdzenia, że projektowane zmiany umożliwią wywłaszczenie nieruchomości osób prywatnych pod lokalizacje i budowę farm wiatrowych, należy uznać za nieprawdziwe.

Czy rozszerzenie katalogu inwestycji strategicznych o inwestycje w zakresie elektrowni wiatrowych oznacza, że będą wywłaszczenia?

Nie. Zmiany w ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko przewidują m.in. rozszerzenie katalogu inwestycji strategicznych (określonego w art. 59a ust. 4 tejże ustawy) o inwestycje w zakresie elektrowni wiatrowych. Powyższa zmiana pozwala jedynie na objęcie inwestycji w zakresie elektrowni wiatrowych wyjątkiem od obowiązku przeprowadzania przez organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach analizy zgodności lokalizacji przedsięwzięcia z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zmiana ta nie uprawnia natomiast do dokonania wywłaszczenia, dla którego wymogi określają obowiązujące od i cytowane już powyżej przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Jaki jest wpływ projektowanych zmian na postępowania wszczęte w zakresie elektrowni wiatrowych oraz postępowania wszczęte w sprawie pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego lub budynku o funkcji mieszanej?

Po pierwsze, projekt umożliwia budowę elektrowni wiatrowych na podstawie dotychczasowych miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, o ile ustalone lokalizacje spełniają wymogi minimalnych odległości określonych w załącznikach nr 1 i 2 do poselskiego projektu ustawy.

Po drugie, do postępowań w zakresie elektrowni wiatrowych wszczętych przed dniem wejścia w życie projektowanych zmian zastosowanie będą mieć nowe przepisy. Dotyczy to zarówno postępowań wszczętych w sprawie wydania pozwolenia na budowę dla elektrowni wiatrowych, jak i w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla elektrowni wiatrowych.

Po trzecie, do postępowań wszczętych w sprawie pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego lub budynku o funkcji mieszanej, jak również do zgłoszenia budowy takich budynków, zastosowanie będą mieć przepisy dotychczasowe. W rezultacie pozwolenia na budowę dotyczące budynku mieszkalnego albo budynku o funkcji mieszanej, które zostaną wydane przed dniem wejścia w życie projektowanych zmian, zachowają moc.