Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 14 czerwca uznał, że ustalenie zobowiązanych oraz wysokości opłaty może nastąpić w decyzjach późniejszych.
NSA tym samym uchylił korzystny dla Justyny K. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku. WSA bowiem uchylił decyzję zobowiązującą ją do zwrotu gminie wydatków poniesionych na pokrycie kosztów pobytu w domu pomocy społecznej jej krewnej. Sąd I instancji, uchylając decyzję w tej sprawie, podniósł m.in., że zgodnie z art. 59 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej właśnie w decyzji o skierowaniu osoby do domu pomocy społecznej należy określić kwotę opłaty za pobyt, a także krąg osób zobowiązanych do jej ponoszenia. Tylko wówczas gmina może dochodzić zwrotu poniesionych zastępczo kosztów pobytu w domu pomocy społecznej, np. od dzieci czy wnuków (sygn. II SA/Bk 449/14). Ze stanowiskiem tym nie zgodził się NSA.
– Oczywiste jest, że aby gmina zwrotu dochodzić mogła, musi być ustalona wysokość opłaty oraz krąg zobowiązanych – uzasadniał Roman Ciąglewicz, sędzia NSA. – Ale nie musi to nastąpić koniecznie w decyzji o skierowaniu do domu pomocy społecznej. Ta nie jest bowiem ostatnią. Organ wydaje przecież także decyzję o umieszczeniu osoby w takiej placówce – wskazywał sędzia.
W konsekwencji NSA uznał, że gmina może dochodzić zwrotu poniesionych zastępczo kosztów utrzymania osoby w domu pomocy społecznej, a ustalenie zobowiązanych oraz wysokości opłaty może nastąpić w decyzjach późniejszych, nawet w decyzji zobowiązującej do zwrotu gminie poniesionych wydatków.
sygnatura akt: I OSK 3165/14
