Sprawa dotyczyła rozliczenia VAT spółki za grudzień 2014 r. Chodziło o wynikającą z podsumowania inwentaryzacji stratę jednego ze sklepów. Fiskus uznał, że spółka zawyżyła kwotę podatku naliczonego, bo powinna zrobić jego korektę od zakupionych towarów stanowiących zawinione niedobory, które ostatecznie nie zostały wykorzystane do działalności opodatkowanej.
Spółka nie zgodziła się z tym zarzutem. W jej ocenie dowody zebrane przez fiskusa nie były kompletne, w szczególności nie przesłuchano w charakterze świadka sprawcy kradzieży towarów handlowych przeznaczonych do dalszej odsprzedaży. Firma nie zgadzała się też z wysokością kwoty przywłaszczonych towarów i datą powstania niedoborów.
Ta argumentacja nie przekonała urzędników. Ich zdaniem braki towaru handlowego stwierdzone w sklepie należącym do spółki wynikły z powodów od niej zależnych. Strata powstała bowiem z powodu niezapewnienia skutecznego nadzoru nad pracownikami. W wyniku zawinionych niedoborów towar nie został wykorzystany do działalności opodatkowanej. Stąd, zdaniem urzędników, prawo spółki do odliczenia VAT w związku z ich nabyciem zostało utracone. A w takiej sytuacji odliczona kwota podatku powinna być skorygowana.
Spółka zaskarżyła decyzję, ale Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił jej skargę. Przypomniał, że ustawodawca wskazał sytuacje, w których zachodzi konieczność korekty podatku naliczonego. Dokonuje się jej w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
Wskazał też na art. 91 ust. 7d ustawy o VAT, który odnosi się do korekty w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b. WSA zauważył, że przesłanki powodujące utratę prawa do odliczenia mogą być różne, a przepisy ustawy o VAT nie wymieniają ich wprost. Jednak z brzmienia art. 185 ust. 2 dyrektywy wynika, że nie powodują konieczności korekty udowodnione albo potwierdzone przypadki zniszczenia, utraty lub kradzieży własności (składników majątku). Podobnie przekazanie towarów w charakterze prezentów małej wartości lub próbek nie wiąże się z obowiązkiem korekty. Państwa członkowskie mogą wprowadzić obowiązek dokonywania korekty w przypadku kradzieży.
