Do katalogu opłat lokalnych weszła 11 września opłata reklamowa, do której ponoszenia zobowiązani są właściciele, użytkownicy i posiadacze nieruchomości lub obiektów budowlanych, na których zlokalizowana jest tablica reklamowa lub urządzenie reklamowe.
Może być, ale nie musi
Ustawą z 24 kwietnia 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu (DzU z 2015 r. poz. 774) wprowadzono możliwość pobierania nowej opłaty lokalnej – opłaty reklamowej. Rady gminy mogą od 11 września 2015 r. pobierać opłatę od tablic reklamowych lub urządzeń reklamowych znajdujących się na terenie gminy. Stanowi o tym art. 17a ust. 1 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: ustawa o podatkach i opłatach lokalnych). Wpływy z opłaty stanowią dochód gminy.
Wprowadzenie w gminie opłaty reklamowej ma charakter fakultatywny. Zatem rada gminy nie musi jej wprowadzać. Jednak w przypadku podjęcia uchwały w sprawie jej wprowadzenia gmina jest zobowiązana ją pobierać.
Opłata reklamowa może być pobierana wyłącznie na obszarach, dla których obowiązują zasady i warunki sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń (art. 17a ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych).
Zatem, jeśli dla danego obszaru nie określono zasad i warunków sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń rada gminy nie może wprowadzić opłaty reklamowej. Oznacza to, iż przedsiębiorca, który ma zamiar reklamować swoją działalność na terenie danej gminy nie zawsze będzie ponosił ryzyko zwiększenia opłaty za wynajem tablicy reklamowej. Mianowicie, jeśli dla obszaru na którym zainteresowany chce umieścić reklamę nie ustalono zasad i warunków sytuowania tablic reklamowych, to rada gminy nie może wprowadzić opłaty reklamowej. Jednak nawet określenie tych zasad i warunków nie obliguje rady do wprowadzenia tej opłaty.
