Skutki sankcji gospodarczych dla przedsiębiorców z krajów je nakładających

Nie tylko firmy objęte sankcjami, ale również przedsiębiorcy z krajów nakładających je ponoszą duże koszty z tym związane. Warto, gdy podejmujemy decyzje, o tym pamiętać – zauważają eksperci.

Aktualizacja: 03.11.2017 07:31 Publikacja: 03.11.2017 02:00

Skutki sankcji gospodarczych dla przedsiębiorców z krajów je nakładających

Foto: Adobe Stock

Choć sankcje gospodarcze jako element polityki międzynarodowej stanowią w ostatnim czasie przedmiot ożywionej debaty, niewiele uwagi w przestrzeni publicznej poświęca się temu, czym tak naprawdę są sankcje gospodarcze, jak działają w praktyce i jakie wiążą się z nimi zagrożenia. Zrozumienie mechanizmu funkcjonowania sankcji jest szczególnie istotne z punktu widzenia przedsiębiorców prowadzących działalność w takich sektorach gospodarki jak energetyka, przemysł wydobywczy czy zbrojeniowy. Często się bowiem zdarza, że nie tylko podmioty objęte sankcjami, ale również przedsiębiorcy z krajów nakładających sankcje ponoszą znaczące koszty związane z nałożeniem sankcji. Sytuacja ta wynika ze szczególnego charakteru prawnego sankcji, które w praktyce w znacznej mierze polegają na reglamentowaniu działalności swoich własnych obywateli w relacjach biznesowych z państwem czy podmiotami objętymi sankcjami.

Przewidywalne skutki nałożenia embarga

Historia widziała już wiele takich przypadków, np. amerykańskie sankcje gospodarcze nałożone na Chiny po masakrze na placu Tiananmen w Chinach w 1989 rok, które zakazywały podmiotom z USA eksportu technologii związanych z energetyką jądrową do Chin. Zaskakująco, nałożone embargo uderzyło głównie rykoszetem w największego amerykańskiego potentata branży jądrowej, spółkę Westinghouse, która w obliczu ograniczonych możliwości rozwojowych na terytorium USA oraz w związku z zamknięciem drogi rozwoju na rynku chińskim poniosła ogromne koszty sankcji i w rezultacie zmuszona była do redukcji zatrudnienia o ponad 30 proc. Chiny natomiast, będące celem nałożonych sankcji, zdołały szybko zapewnić sobie alternatywne źródła dostaw technologii jądrowych, między innymi z Francji, Japonii, Kanady czy Rosji, wydając na te cele kwotę ponad 15 mld dolarów. W rezultacie nałożonych sankcji największe straty poniosły nie Chiny, ale firmy reprezentujące amerykański sektor jądrowy, który utracił szansę na pozyskanie jednego z kluczowych rynków eksportowych.

Podobne obawy towarzyszą obecnie europejskim spółkom zaangażowanych w rozwój rosyjskich projektów energetycznych w związku z sankcjami gospodarczymi nałożonymi przez Stany Zjednoczone oraz Unię Europejską na Rosję. Obawy dotyczą w znacznej mierze problemu kosztów, jakie europejskie przedsiębiorstwa będą musiały ponieść w związku z ograniczeniami w eksporcie technologii czy świadczenia usług na rzecz podmiotów objętych sankcjami. W kontekście Polski kluczowym aspektem dotyczącym nakładanych sankcji jest ich wpływ na sytuację prawną spółek, które w bieżącej działalności współpracują ze spółkami czy sektorami gospodarki np. rosyjskiej objętymi takimi sankcjami.

Wywarcie presji

Sankcje gospodarcze to regulacje prawne, których celem jest wywieranie presji na państwa, które naruszają prawo międzynarodowe. Sankcje gospodarcze mogą mieć charakter międzynarodowy, gdy nakładane są np. przez Radę Bezpieczeństwa ONZ czy Unię Europejską, jak również charakter krajowy, gdy na ich nałożenie decydują się państwa indywidualnie na podstawie prawa krajowego, np. sankcje nałożone na Rosję przez USA w związku z kryzysem na Ukrainie.

Wybór pomiędzy możliwymi formami nakładania sankcji gospodarczych w znacznej mierze zależy od czynnika politycznego i aktualnej sytuacji międzynarodowej. Problem ten widoczny jest na przykładzie sankcji nałożonych na Rosję w związku z kryzysem na Ukrainie, które ze względów politycznych nie mają co do zasady charakteru międzynarodowego. Należy wskazać, że Rosja jako stały członek Rady Bezpieczeństwa ONZ posiada prawo weta wobec każdej rezolucji Rady Bezpieczeństwa, w tym rezolucji, która mogłaby nakładać na ten kraj sankcje. Dlatego też ograniczone w praktyce możliwości Rady Bezpieczeństwa ONZ w zakresie nakładania międzynarodowych sankcji gospodarczych w takich sytuacjach prowadzą do coraz intensywniejszego rozwoju systemu sankcji krajowych, nakładanych indywidualnie przez państwa na inne państwa lub podmioty. Liderem w tej materii są Stany Zjednoczone, dla których krajowe sankcje gospodarcze stanowią istotny instrument kreowania polityki międzynarodowej.

Sankcje kierowane są na ogół przeciwko państwom, ich obywatelom, a także wyodrębnionym sektorom gospodarki, i polegać mogą między innymi na zakazie eksportu technologii czy finansowania projektów infrastrukturalnych, zamrożeniu aktywów poszczególnych osób, znajdujących się na terytorium kraju nakładającego sankcje, a także ograniczeniu możliwości wjazdu na terytorium danego państwa. Sankcje sektorowe dotyczyć mogą różnego rodzaju zakazów skierowanych przeciwko spółkom z sektorów takich jak energetyka, przemysł wydobywczy czy zbrojeniowy oraz towarów podwójnego zastosowania.

Zasięg i efekty

Choć sankcje kierowane są przeciwko państwom, osobom fizycznym i prawnym czy całym sektorom gospodarki, to adresatami sankcji są obywatele oraz podmioty pochodzące z państw, które je ustanawiają. W praktyce oznacza to zatem, że np. adresatami sankcji gospodarczych nałożonych przez USA na Rosję są obywatele amerykańscy, na których nałożone są zakazy w zakresie współpracy z objętymi sankcjami spółkami czy obywatelami rosyjskimi. Jest to właśnie jeden z głównych powodów, dla których sankcje stanowią istotne ryzyko finansowe nie tylko dla podmiotów bezpośrednio objętych sankcjami, ale również dla wszystkich podmiotów, których działalność zależy od współpracy z takimi podmiotami. W praktyce należy rozróżnić dwa typy sankcji ze względu na zakres ich obowiązywania, tj. sankcje pierwotne (primary sanctions) oraz sankcje poboczne (secondary sanctions). W praktyce większość sankcji gospodarczych nakładanych na państwa przez inne państwa ma charakter sankcji pierwotnych, które ustanawiają ograniczenia lub zakazy określonej współpracy gospodarczej dla obywateli kraju nakładającego sankcje. Sankcje poboczne posiadają znacznie szerszy zasięg niż sankcje pierwotne i ustanawiają ograniczenia lub zakazy określonej współpracy gospodarczej dla obywateli i podmiotów niezwiązanych z krajem nakładającym sankcje. Przykładem ilustrującym możliwe zastosowanie sankcji pobocznych jest niedawno wprowadzona amerykańska ustawa z 2 sierpnia 2017 r., na mocy której prezydent USA uzyskał kompetencję do nakładania sankcji na wszystkie podmioty (niezależnie od kraju pochodzenia) zaangażowane w inwestycje w rosyjskie rurociągi eksportujące energię.

Dla przedsiębiorców sankcje gospodarcze oznaczają zakaz współpracy czy dostarczania określonych usług czy dóbr do państw lub spółek objętych sankcjami. W zależności od kraju nakładającego sankcje w praktyce w przypadku złamania zakazu współpracy z podmiotem objętym sankcjami przedsiębiorca poza ryzykiem odpowiedzialności cywilnej i karnej, w tym zapłacenia znacznych kar finansowych, ryzykuje również wykluczenie z systemu finansowego danego kraju, wyłączenie możliwości udziału w przetargach publicznych czy uzyskania wsparcia międzynarodowych instytucji finansowych. Dla wielu spółek działających w sektorze wydobywczym, w szczególności związanych z objętym sankcjami rosyjskim sektorem energetycznym, istotna jest zatem ocena ryzyka prawnego związanego z prowadzeniem takiej działalności.

Aleksander Galos jest partnerem w kancelarii Kochański Zięba i Partnerzy, a dr Jacek Kozikowski jest tam prawnikiem

Choć sankcje gospodarcze jako element polityki międzynarodowej stanowią w ostatnim czasie przedmiot ożywionej debaty, niewiele uwagi w przestrzeni publicznej poświęca się temu, czym tak naprawdę są sankcje gospodarcze, jak działają w praktyce i jakie wiążą się z nimi zagrożenia. Zrozumienie mechanizmu funkcjonowania sankcji jest szczególnie istotne z punktu widzenia przedsiębiorców prowadzących działalność w takich sektorach gospodarki jak energetyka, przemysł wydobywczy czy zbrojeniowy. Często się bowiem zdarza, że nie tylko podmioty objęte sankcjami, ale również przedsiębiorcy z krajów nakładających sankcje ponoszą znaczące koszty związane z nałożeniem sankcji. Sytuacja ta wynika ze szczególnego charakteru prawnego sankcji, które w praktyce w znacznej mierze polegają na reglamentowaniu działalności swoich własnych obywateli w relacjach biznesowych z państwem czy podmiotami objętymi sankcjami.

Pozostało 88% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Opinie Prawne
Tomasz Pietryga: Co dalej z podsłuchami i Pegasusem po raporcie Adama Bodnara
Opinie Prawne
Ewa Łętowska: Złudzenie konstytucjonalisty
Opinie Prawne
Robert Gwiazdowski: Podsłuchy praworządne. Jak podsłuchuje PO, to już jest OK
Opinie Prawne
Antoni Bojańczyk: Dobra i zła polityczność sędziego
Opinie Prawne
Tomasz Pietryga: Likwidacja CBA nie może być kolejnym nieprzemyślanym eksperymentem