Egzamin na aplikacje prawnicze 2019 - pytania z prawa cywilnego

Rok temu do egzaminu na wszystkie aplikacje podeszło 6,9 tys. młodych prawników. Zdało 3490 osób.

Aktualizacja: 17.07.2019 08:37 Publikacja: 16.07.2019 19:16

Egzamin na aplikacje prawnicze 2019 - pytania z prawa cywilnego

Foto: Fotorzepa, Jerzy Dudek

Od kilku lat wraz z Wydawnictwem CH Beck pomagamy młodym prawnikom przygotować się do egzaminów wstępnych na aplikacje. Tak też jest i teraz. W 2019 r. państwowe egzaminy wstępne na aplikacje: adwokacką, radcowską, notarialną i komorniczą, zostaną przeprowadzone 29 września. Będzie to 13. edycja egzaminów. Powtórkę rozpoczynamy od prawa cywilnego.

Czytaj także:

Egzamin wstępny na aplikację w 2019 r. - wykaz tytułów aktów prawnych

Opłaty za egzamin na aplikację w 2019 r. i za aplikację w 2020

Termin egzaminów wstępnych na aplikacje w 2019 r.

Osoby fizyczne

Pytanie: W razie urodzenia dziecka:

A. domniemywa się, że urodziło się ono żywe,

B. domniemywa się, że urodziło się martwe,

C. domniemywa się, że urodziło się żywe, chyba że miejsce urodzenia jest nieznane.

Odp. A; art. 9 KC

Omówienie:

Zdolność prawna

Pojęcie osoby fizycznej

Osoba fizyczna jest to prawne określenie każdego człowieka, który występuje jako podmiot w stosunku cywilnoprawnym. O kwalifikacji człowieka do podmiotów prawa i obowiązków z zakresu prawa cywilnego decyduje przypisana mu zdolność prawna.

Pojęcie zdolności prawnej

Zdolność prawna jest to zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków. Stanowi ona podstawową cechę normatywną podmiotów prawa cywilnego.

Podmioty posiadające zdolność prawną:

1) osoby fizyczne,

2) osoby prawne,

3) jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną.

>Chwila urodzenia

Każda żyjąca osoba fizyczna posiada bezwarunkową zdolność prawną. Od chwili urodzenia może być podmiotem praw i obowiązków wynikających ze stosunków cywilnoprawnych.

Początkiem zdolności prawnej człowieka jest zatem chwila urodzenia, czyli moment oddzielenia od ciała matki. Warunkiem nabycia zdolności prawnej jest, by dziecko urodziło się żywe. Nie ma przy tym znaczenia, czy organizm dziecka jest zdolny spełniać samodzielnie funkcje życiowe.

>Domniemanie urodzenia żywego dziecka

W celu ułatwienia ustalenia faktu żywych narodzin człowieka, w art. 9 KC wprowadzono domniemanie prawne, według którego przyjmuje się, że dziecko przyszło na świat żywe.

Jest to domniemanie prawne wzruszalne (praesumptio iuris tantum). Oznacza to, że domniemanie to może zostać obalone dowodem przeciwnym. Aby wzruszyć to domniemanie, należy zatem wykazać, iż dziecko urodziło się martwe.

Fakt urodzenia stwierdza się aktem urodzenia sporządzonym przez urząd stanu cywilnego.

>Nasciturus

Odrębnym zagadnieniem w prawie cywilnym jest zdolność prawna nasciturusa, czyli dziecka poczętego, ale nieurodzonego.

Nasciturus posiada warunkową zdolność prawną. Przysługuje ona dziecku poczętemu pod warunkiem zawieszającym, że urodzi się ono żywe. Nasciturus może zatem od chwili poczęcia do chwili urodzenia nabywać prawa podmiotowe, których wykonywanie pozostaje w zawieszeniu do momentu żywych narodzin.

Zgodnie z art. 4461 KC dziecku narodzonemu przysługuje roszczenie o naprawienie szkody prenatalnej wyrządzonej mu przed urodzeniem.

Ponadto przepis art. 927 § 2 KC przewiduje zdolność nasciturusa do dziedziczenia po osobach, które zmarły, zanim się urodził.

Szczegółowe unormowania chroniące nasciturusa zawiera Kodeks rodzinny i opiekuńczy.

>Śmierć

Zdolność prawna osoby fizycznej trwa przez całe życie człowieka i kończy się w chwili jego śmierci. Śmierć stanowi zdarzenie cywilnoprawne, z którym wiąże się wygaśnięcie praw i obowiązków niemajątkowych oraz przejście – poza pewnymi wyjątkami – praw i obowiązków majątkowych na spadkobierców według zasad prawa spadkowego.

Bardzo istotne jest zatem oznaczenie chwili śmierci człowieka. Za taką chwilę uważa się trwałe nieodwracalne ustanie czynności mózgu (śmierć mózgu).

>Akt zgonu

Dokument stanowiący dowód śmierci to akt zgonu sporządzony na podstawie wystawionej przez lekarza karty zgonu.

>Domniemanie równoczesności śmierci

Dla ustalenia chwili ustania zdolności prawnej istotne znaczenie ma domniemanie równoczesności śmierci wprowadzone w art. 32 KC. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli kilka osób utraciło życie podczas grożącego im wspólnie niebezpieczeństwa, domniemywa się, że zmarły jednocześnie. Domniemanie to może być obalone (wzruszone) dowodem przeciwnym, np. ekspertyzą lekarską ustalającą kolejność śmierci.

>Stwierdzenie zgonu

Jeżeli nie sporządzono aktu zgonu w trybie zwykłym, a śmierć człowieka jest niewątpliwa, przeprowadza się postępowanie sądowe o stwierdzenie zgonu (art. 535–538 KPC).

W postanowieniu stwierdzającym zgon sąd oznacza ściśle chwilę śmierci, stosownie do wyników postępowania. Jeżeli dokładne ustalenie takiej chwili nie jest możliwe, przyjmuje się najbardziej prawdopodobną datę śmierci. Postanowienie sądu o stwierdzeniu zgonu ma charakter deklaratoryjny. Orzeczenie sądu rejonowego stanowi podstawę do sporządzenia aktu zgonu przez urząd stanu cywilnego.

>Uznanie za zmarłego

Odrębny typ postępowania sądowego znajduje zastosowanie w razie zaginięcia człowieka, w przypadku gdy nie wiadomo, czy żyje, czy zmarł.

>Przesłanki uznania za zmarłego to:

1) zaginięcie osoby,

2) upływ określonego przez ustawodawcę czasu.

Zgodnie z art. 29 KC uznanie za zmarłego jest możliwe wobec osoby, która zaginęła, a od końca roku kalendarzowego, w którym zgodnie z istniejącymi wiadomościami jeszcze żyła, upłynęło dziesięć lat.

Jednak w przypadku gdy w chwili uznania za zmarłego zaginiony ukończył 70 lat, wówczas termin ten skraca się do pięciu lat.

Uznanie za zmarłego jest niedopuszczalne przed końcem roku kalendarzowego, w którym zaginiony ukończyłby 23 lata. Jednak w nadzwyczajnych przypadkach, gdy zaginięcie nastąpiło w związku ze szczególnymi okolicznościami zwiększającymi prawdopodobieństwo śmierci, terminy umożliwiające uznanie za zmarłego są krótsze.

Zgodnie z art. 30 § 1 KC, kto zaginął w czasie podróży powietrznej lub morskiej w związku z:

1) katastrofą statku,

2) katastrofą okrętu albo

3) innym szczególnym zdarzeniem

ten może być uznany za zmarłego po upływie sześciu miesięcy od dnia, w którym nastąpiła katastrofa albo inne szczególne zdarzenie.

Jeżeli nie można stwierdzić katastrofy statku lub okrętu, bieg terminu sześciomiesięcznego rozpoczyna się z upływem roku od dnia, w którym statek lub okręt miał przybyć do portu przeznaczenia.

Jeżeli statek lub okręt nie miał portu przeznaczenia, bieg terminu sześciomiesięcznego rozpoczyna się z upływem dwóch lat od dnia, w którym była ostatnia o nim wiadomość.

Kto zaginął w związku z bezpośrednim niebezpieczeństwem dla życia, ten może być uznany za zmarłego po upływie roku od dnia:

1) w którym niebezpieczeństwo ustało albo

2) według okoliczności powinno było ustać.

Z wydaniem orzeczenia o uznaniu za zmarłego wiąże się istotne domniemanie, że zaginiony zmarł w chwili oznaczonej w orzeczeniu o uznaniu za zmarłego. Z tego z kolei wyprowadza się drugie domniemanie, że zaginiony żył do chwili określonej w orzeczeniu.

Chwilą domniemanej śmierci zaginionego jest chwila, która według okoliczności jest najbardziej prawdopodobna.

Natomiast w braku wszelkich danych chwilą domniemanej śmierci jest pierwszy dzień terminu, z którego upływem uznanie za zmarłego stało się możliwe.

Jeżeli w orzeczeniu o uznaniu za zmarłego czas śmierci został oznaczony tylko datą dnia, za chwilę domniemanej śmierci zaginionego uważa się koniec tego dnia.

W przypadku gdy kilka osób utraciło życie podczas grożącego im wspólnie niebezpieczeństwa, domniemywa się, że zmarły jednocześnie.

Od kilku lat wraz z Wydawnictwem CH Beck pomagamy młodym prawnikom przygotować się do egzaminów wstępnych na aplikacje. Tak też jest i teraz. W 2019 r. państwowe egzaminy wstępne na aplikacje: adwokacką, radcowską, notarialną i komorniczą, zostaną przeprowadzone 29 września. Będzie to 13. edycja egzaminów. Powtórkę rozpoczynamy od prawa cywilnego.

Czytaj także:

Pozostało 95% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Konsumenci
Sąd Najwyższy orzekł w sprawie frankowiczów. Eksperci komentują
Prawo dla Ciebie
TSUE nakłada karę na Polskę. Nie pomogły argumenty o uchodźcach z Ukrainy
Praca, Emerytury i renty
Niepokojące zjawisko w Polsce: renciści coraz młodsi
Prawo karne
CBA zatrzymało znanego adwokata. Za rządów PiS reprezentował Polskę
Aplikacje i egzaminy
Postulski: Nigdy nie zrezygnowałem z bycia dyrektorem KSSiP