Członkowie korpusu służby cywilnej nie mogą publicznie manifestować swoich poglądów politycznych. To jeden z ich podstawowych obowiązków wynikający wprost z art. 78 ust.2 ustawy o służbie cywilnej (dalej usc). Obowiązek ten pozostaje w ścisłym związku z art. 153 Konstytucji zgodnie, z którym służba cywilna została ustanowiona w celu zapewnienia zawodowego wykonywania zadań państwa w sposób neutralny politycznie. Znalazł też swój wyraz (zasada neutralności politycznej) w tzw. kodeksie etyki służby cywilnej >patrz ramka.
Publiczne manifestowanie poglądów
Użyte przez ustawodawcę sformułowanie „publiczne manifestowanie poglądów politycznych" jest jednak trudne do jednoznacznego zdefiniowania, co daje dużą swobodę interpretacyjną. Może być także źródłem potencjalnych sporów w sytuacji odmiennego rozumienia zakresu tego pojęcia.
Próbę określenia jego zakresu podjął Sąd Apelacyjny w Warszawie, w wyroku z 22 listopada 2012 r. (III APo 14/12), który powołując się na Słownik Wyrazów Obcych M. Arcta, uznał, że słowo „manifestować" należy rozumieć, jako odpowiednik takich zachowań jak: „objawiać, ukazywać jawnie, publicznie objawiać swój sposób myślenia". A zatem, znaczenie wyrażenia „publicznie manifestować poglądy polityczne" przekłada się na publiczne głoszenie przekonań, poglądów, własnego sposobu myślenia. Aby publicznie manifestować poglądy polityczne trzeba je publicznie wypowiadać.
„Manifestowanie" należy, zatem uznać za idące dalej niż proste wyrażanie poglądów politycznych (zwłaszcza w sferze prywatnej np. w rozmowach, które nie mają charakteru służbowego).
Przy czym manifestowanie poglądów może przybierać też postać pozawerbalną. Jak wskazuje prof. Teresa Liszcz (Prawo urzędnicze Lublin 2010 r.) zakazem z art. 78 ust.2 usc objęte są m.in. takie zachowania, jak udział w wiecach i zebraniach partyjnych, wypowiedzi w miejscach publicznych (w tym w urzędzie) czy też publikacja poglądów.