Na ustalenie stopnia odpowiedzialności pozwalają materiały archiwalne.
Prokurator Tadeusz M. utracił prawo do stanu spoczynku oraz związanego z tym uposażenia i został pozbawiony uprawnień kombatanckich za działalność w ruchu oporu w latach 1943–1945.
W latach 1952–1953 Tadeusz M. kierował wydziałem IV Prokuratury Wojewódzkiej. Do takich specjalnych wydziałów należał nadzór nad śledztwami prowadzonymi przez urzędy bezpieczeństwa publicznego. Na podstawie zachowanych repertoriów Ministerstwo Sprawiedliwości ustaliło, że w czasie kierowania wydziałem przez Tadeusza M. nadzorowano wyłącznie postępowania prowadzone przez funkcjonariuszy Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego przeciwko przeciwnikom ówczesnego ustroju. Z pracy w prokuraturze Tadeusz M. odszedł w 1956 r.
W latach 90. prokurator generalny wszczął postępowanie w sprawie utraty prawa do stanu spoczynku. A w 2005 r. kierownik Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych pozbawił Tadeusza M. uprawnień kombatanckich. Przepisy ustawy z 1991 r. o kombatantach (...) pozbawiają uprawnień kombatanckich osoby, które w latach 1944–1956 były zatrudnione w strukturach UB, SB i Informacji Wojskowej, a także w nadzorujących je komórkach.
Tadeusz M. bronił się, że wydział, w którym pracował, nie miał kompetencji do stosowania represji wobec osób podejrzanych o działalność na rzecz niepodległości i suwerenności RP. Prokuratury powszechne zaczęły prowadzić i nadzorować sprawy o przestępstwa polityczne dopiero w 1955 r. Nie zachowały się żadne akta postępowań karnych z lat 50. ani zeznania świadków, które potwierdzałyby, że postępowania prowadzone i nadzorowane przez Tadeusza M. miały charakter represji politycznych.
