Nie można unieważniać postanowień umów zawieranych przez przedsiębiorców z konsumentami nieważnych z mocy prawa

– Kara nie jest zasadna – argumentowała przed SN Elżbieta Modzelewska-Wąchal, adwokat MPWiK. – Nie ma bowiem możliwości, aby w umowie z konsumentem przedsiębiorca wyłączył swoją odpowiedzialność za zawinione działania – zwracała uwagę.

Z tą argumentacją zgodził się Sąd Najwyższy.

– Zasadniczą kwestią, która wymagała rozstrzygnięcia, było pytanie, czy to, co jest nieważne, może być unieważniane przez prezesa UOKiK – wskazywał Zbigniew Korzeniowski, sędzia SN, sprawozdawca w sprawie. – W ocenie składu orzekającego, aby prezes UOKiK mógł unieważnić postanowienia wzorca umowy, te postanowienia muszą mieć pierwotną ważność. Jeżeli natomiast, tak jak w rozpatrywanej sprawie, zakwestionowane postanowienia umowy wyłączające odpowiedzialność przedsiębiorstwa za zawinione przerwy w świadczeniu usług na rzecz odbiorców są nieważne z mocy prawa, to wydanie decyzji przez prezesa UOKiK nie jest konieczne. Jest ona bowiem po prostu bezprzedmiotowa – tłumaczył sędzia.

W ocenie SN praw konsumenta nie narusza wynikający z zawartej z MPWiK umowy  obowiązek sprzedawcy nieruchomości informowania nabywcy o zasadach rozliczeń oraz o konieczności zawarcia umowy z MPWiK.

– Taki zapis umowy jest korzystny dla MPWiK, ale nie jest uciążliwy dla konsumenta, zwłaszcza że ani nie zawiera sankcji za niedopełnienie obowiązku, ani nie zastrzega formy jego wykonania – wyjaśniał sędzia Korzeniowski.

sygnatura akt: III SK 83/13