Kwestia zezwolenia na posiadanie broni nie jest powiązana z pełnieniem jakiejkolwiek funkcji publicznej i wygląda na dość przypadkowy zapis w tej ustawie. Z pewnością taki zakaz może utrudnić osobie tak ukaranej realizowanie własnych pasji sportowych lub myśliwskich. Tak czy inaczej nie dotknie to kolekcjonerów starej broni sprzed 1885 r., ładowanej przez lufę, broni pneumatycznej, a także ręcznych miotaczy gazu obezwładniającego. Na takie i kilka innych rodzajów broni nie jest bowiem wymagane zezwolenie.
- Czy samo wydanie raportu przez komisję, które ma nastąpić przed 17 września 2023 r., może być podstawą do wydania decyzji, bez przeprowadzenia postępowania przez komisje z udziałem osób, których działalność zainteresowała tę komisję?
Nie wiadomo jeszcze, w jaki sposób będą się toczyły obrady komisji. Przepisy ustawy są w tym zakresie niezwykle skąpe. Nie można jednak nie zauważyć, że ustawa przewiduje wydanie raportu po bardzo krótkim czasie od rozpoczęcia pracy przez komisję. Wystarczy porównać to chociażby z okresami pracy dotychczasowych komisji śledczych. Stwarza to wrażenie, że komisja będzie przygotowywała raport bez wcześniejszego przeprowadzania postępowań w indywidualnych sprawach.
OPINIA
Marcin Włodarski radca prawny, partner w kancelarii LSW
Tak zwane środki zaradcze są dość niebezpiecznym narzędziem w rękach Komisji. Może ona bowiem wydawać je po przeprowadzeniu czynności sprawdzających. Są one ze swojej natury wewnętrznym działaniem organów i można je podjąć nawet bez informowania osoby, której dotyczą, bez umożliwienia jej składania wyjaśnień. W rezultacie adresat decyzji komisji o np. zakazie dysponowania środkami publicznymi może dowiedzieć się o niej dopiero w momencie, gdy zostanie ona mu doręczona.
Komisja może decydować o zastosowaniu środków zaradczych według własnego uznania. Art. 5 ustawy pozwala na takie decyzje w sytuacji, „gdy to jest konieczne, aby zapobiec ponownemu działaniu pod wpływem rosyjskim”. Nie ma tu domniemania niewinności. Co więcej, sądy administracyjne, do których trafią ewentualne skargi na decyzje Komisji, nie mogą przeprowadzać same postępowania dowodowego, a jedynie uchylić decyzję i przekazać ją do ponownego rozpatrzenia albo oddalić skargę.
Komisja może zmieniać wydane przez siebie decyzje w drodze wznowienia postępowania. Ustawa odsyła bowiem do stosownych przepisów kodeksu postępowania administracyjnego o zmianie decyzji przez organ, który ją wydał.