Obowiązki wiceprezesa zarządu, a status bezrobotnego

Starosta w grudniu ubiegłego roku wznowił z urzędu postępowanie, w sprawie uznaniu mężczyzny za osobę bezrobotną oraz orzekł o przyznaniu mu prawa do zasiłku w wysokości siedmiuset dziewięćdziesięciu dziewięciu czterech złotych i dwudziestu groszy miesięcznie, w okresie pierwszych trzech miesięcy posiadania prawa do zasiłku oraz sześciuset dwudziestu trzech złotych sześćdziesięciu groszy miesięcznie, w okresie kolejnych miesięcy.

Następnie decyzję swoją uchylił i orzekł o odmowie przyznania mężczyźnie przywileju. Wskazał, iż we września 2010 roku, w Krajowym Rejestrze Sądowym dokonano rejestracji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w której rzekomy bezrobotny pełni funkcję wiceprezesa zarządu.

Starosta w grudniu ubiegłego roku wznowił z urzędu postępowanie, w sprawie uznaniu mężczyzny za osobę bezrobotną oraz orzekł o przyznaniu mu prawa do zasiłku w wysokości siedmiuset dziewięćdziesięciu dziewięciu czterech złotych i dwudziestu groszy miesięcznie, w okresie pierwszych trzech miesięcy posiadania prawa do zasiłku oraz sześciuset dwudziestu trzech złotych sześćdziesięciu groszy miesięcznie, w okresie kolejnych miesięcy.

Następnie decyzję swoją uchylił i orzekł o odmowie przyznania mężczyźnie przywileju. Wskazał, iż we września 2010 roku, w Krajowym Rejestrze Sądowym dokonano rejestracji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w której rzekomy bezrobotny pełni funkcję wiceprezesa zarządu.

Mając na względzie przepisy Kodeksu spółek handlowych, na mocy których zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę, starosta uznał, że do momentu podjęcia uchwały o odwołaniu członka zarządu, albo do czasu złożenia rezygnacji z pełnionej funkcji, mężczyzna ma określone prawa i obowiązki względem spółki. Natomiast obowiązki te, zdaniem organu, wykluczają możliwość posiadania statusu bezrobotnego, gdyż nie można przypisać mu gotowości do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy, stanowiącej na gruncie przepisu ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, przesłankę niezbędną do uznania za bezrobotnego.

Mężczyzna wniósł do wojewody odwołanie, w którym wyjaśnił, iż zgodnie z aktem założycielskim spółki, został powołany do pełnienia funkcji wiceprezesa zarządu, jednakże nie został przez firmę zatrudniony i nie osiąga dochodu, co - w jego ocenie - nie stanowi przeszkody do uzyskania statusu osoby bezrobotnej. Dodał, że nie jest również upoważniony do samodzielnego składania oświadczeń woli w zakresie praw i obowiązków majątkowych spółki, gdyż jej statut stanowi, iż wiceprezes może wykonywać te czynności w porozumieniu i łącznie z prezesem zarządu.

Zapewnił, że pomimo pełnienia funkcji członka zarządu, brak jest przeszkód do podjęcia przez niego pracy w pełnym wymiarze godzin, czego dowodem ma być okoliczność jego zatrudnienia, w okresie od jesieni 2011 roku do jesieni 2012 roku, w pełnym wymiarze jednej z firm prywatnych.

W ocenie mężczyzny, uznanie go za osobę niezdolną do podjęcia pracy w pełnym wymiarze godzin, jest nadinterpretacją decydenta. Takie stanowisko nie ma pokrycia w przepisach prawnych i stanie faktycznym, jeśli weźmie się pod uwagę, że prowadzenie spraw i reprezentacja spółki nie wyklucza możliwości podjęcia pracy w pełnym wymiarze, w innym przedsiębiorstwie. Jego zdaniem prawo nie określa czasu, w którym sprawy spółki i jej reprezentacja winny być prowadzone, zaś ze statutu wynika, że prezes może prowadzić sprawy przedsiębiorstwa samodzielnie, bez porozumienia i zgody wiceprezesa zarządu.

Wojewoda utrzymał w mocy decyzję starosty. Stwierdził, iż zgodnie z ustawą o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, bezrobotny to osoba zdolna i gotowa do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy, obowiązującym w danym zawodzie lub służbie, albo innej pracy zarobkowej.

Wojewoda wskazał na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego o sygnaturze I OSK 338/11. Zgodnie z nim, uznając, że zdolność i gotowość do podjęcia zatrudnienia musi być pełna i niczym niezakłócona, to pełnienie funkcji wiceprezesa zarządu spółki, która prowadzi działalność gospodarczą, nie pozwala przyjąć, by osoba wykazywała się gotowością i zdolnością do podjęcia zatrudnienia, nawet w przypadku niepobierania wynagrodzenia z tytułu piastowania stanowiska.

Sprawę musiał ocenić Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim, do którego zarzuty przeciw administracji skierował niedoszły bezrobotny.