Jaki kurs przeliczenia przyjąć do korekty przychodu

To, że podatnik może dokonać korekty przychodu na bieżąco nie oznacza, że powinien przyjąć do jego przeliczenia kurs bieżący.

Aktualizacja: 06.10.2020 18:37 Publikacja: 06.10.2020 16:45

Jaki kurs przeliczenia przyjąć do korekty przychodu

Foto: Adobe Stock

Spór w sprawie dotyczył wątpliwości co do wykładni przepisów o CIT. Konkretnie chodziło o moment przyjęcia kursu waluty przy korekcie przychodów uzyskiwanych przez spółkę w walucie obcej.

We wniosku o interpretację podatniczka wskazała, że w ramach działalności zamierza udzielać kontrahentom rabatów w postaci skont. Po spełnieniu warunku skonto będzie dokumentowane w fakturze korygującej. Przy czym może ona odnosić się bądź do jednej faktury bądź do większej ilości, tj. zbiorcza faktura korygująca. Spółka podkreśliła, że zamierza też przyznawać kontrahentom rabaty w postaci bonusów posprzedażnych, gdy zrealizują określony obrót z tytułu zakupu opon w określonym czasie. Rabat ten dokumentowany będzie zbiorczą fakturą korygującą.

Czytaj także: Przychód wynikający z korekty dochodowości nie jest zwolniony z CIT

Spółka uważała, że od 1 stycznia 2016 r. korektę przychodów powstałą na skutek skont oraz bonusów posprzedażowych należy ujmować „na bieżąco" tj. w dacie wystawienia faktury korygującej lub zbiorczej. W jej ocenie bowiem przyczyną nie jest błąd rachunkowy lub inna oczywista omyłka pisarska. Wtedy kwoty wyrażone na fakturach w walucie obcej należy przeliczyć na potrzeby korekty po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury korygującej lub zbiorczej.

Fiskus nie potwierdził tego stanowiska. Uznał, że nowelizacja o którą pyta podatniczka nie wprowadziły zmian w brzmieniu przepisów regulujących sporną kwestię, ani też nie zmieniły przepisów określających datę powstania przychodu. Data powstania przychodu decyduje o zastosowaniu właściwego kursu waluty, w jakiej osiągnięto przychód. Późniejsza korekta nie zmienia tej zasady. W ocenie urzędników należy więc przyjąć kurs waluty z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury pierwotnej.

Sprawa trafiła na wokandę. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił interpretację, ale z jego wyroku nie był zadowolony ani fiskusa, ani spółka. Ostatecznie zaś szala zwycięstwa przechyliła się na stronę fiskusa.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że sporne przepisy o CIT nie przewidują szczególnych zasad przeliczania przychodów wyrażonych w walutach obcych na złote w przypadku ich korekty. Faktura korygująca, ewentualnie nota księgowa nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do faktury korygującej czy noty księgowej jest zatem faktura pierwotna. W związku z tym należy przyjąć kurs waluty z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury pierwotnej niezależnie od tego czy faktura korygująca została wystawiona w tym samym czy też kolejnym okresie rozliczeniowym.

W ocenie NSA to, że podatnik może dokonać korekty przychodu na bieżąco nie oznacza, że powinien przyjąć do przeliczenia korygowanego przychodu kurs bieżący, tj. z dnia roboczego poprzedzającego wystawienie faktury korygującej lub noty korygującej.

Sąd przypomniał, że ich wystawienie nie prowadzi do powstania odrębnego przychodu, ale skorygowania już powstałego. W rezultacie, do przeliczenia na złote kwoty wynikającej z faktury korygującej należało zastosować kurs waluty, jaki został przyjęty do przeliczenia faktury pierwotnej.

W ocenie NSA stanowisko sądu pierwszej instancji, że korekta przychodu określona w art.12 ust. 3j ustawy o CIT powoduje powstanie odrębnego przychodu od tego pierwotnego powstałego na zasadach ogólnych, do którego stosuje się art.12 ust.2 ustawy o CIT jest błędne. W praktyce prowadziłoby do nieakceptowalnych z punktu widzenia zasad ogólnych podatku dochodowego konsekwencji. Tymczasem korekta przychodu wyrażonego w walucie obcej powinna być neutralna podatkowo w zakresie kursu walutowego.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 sierpnia 2020 r.

Sygnatura akt: II FSK 1153/18

Paweł Mazurkiewicz - doradca podatkowy, partner w MDDP Michalik Dłuska Dziedzic i Partnerzy

Orzeczenie NSA dotyka jednego z najbardziej skomplikowanych i jednocześnie niedostatecznie opisanych w przepisach ustaw o podatkach dochodowych zagadnień – czyli rozliczeń różnic kursowych powiązanych z również niedoskonałymi przepisami o korekcie przychodów i kosztów lat poprzednich w roku wykonywania korekty. W oparciu o wykładnię czysto gramatyczną, można przyjąć – tak jak uczynił to WSA w wyroku uchylonym przez NSA na skutek skargi kasacyjnej – że stanowisko podatnika zaprezentowane we wniosku o interpretację jest prawidłowe, tzn. że korekta przychodu „na bieżąco" powoduje rozliczenie różnicy kursowej według kursu waluty obcej na dzień wystawienia faktury korygującej. A więc – w pewnym uproszczeniu – skoro korekta przychodu w roku bieżącym, to także bieżący kurs waluty.

Skład orzekający NSA zdał sobie sprawę z niedoskonałości brzmienia ustawy i postanowił rozstrzygnąć meritum sprawy w oparciu o wykładnię funkcjonalną, tj. wziąć pod uwagę „zasady ogólne podatku dochodowego" – czyli w istocie zdrowy rozsądek. Aby ocenić racjonalność funkcjonowania przepisu w kontekście ekonomicznym, dokonano arytmetycznej analizy przykładowej transakcji. Skutkiem takiego obliczenia jest konkluzja, że posłużenie się do przeliczenia na walutę polską wartości korekty przychodu kursem innym niż historyczny prowadziłoby do efektów absurdalnych (w przykładzie przedstawionym w uzasadnieniu, korekta przychodu „in minus" byłaby wyższa niż sam przychód). Samo w sobie stanowisko to jest prawidłowe – rzeczywiście skorygowanie przychodu nie może prowadzić do skutków innych kwotowo niż „odwrócenie" poprzednio zadeklarowanego przychodu należnego.

Warto zwrócić jednak uwagę, że w praktyce korekta wartości należności w stosunku do kontrahenta (zarachowanej jakoprzychód należny) wiąże się z jednoczesnymzwrotem całości lub części otrzymanych jako zapłata środków pieniężnych w walucie obcej. Środki takie przy wypływie z rachunku bankowego podatnikaprzy normalnych transakcjach handlowych generują różnice kursowe. Tegozagadnienia wyrok NSA nie dotyczy, ale można twierdzić, że ekonomiczna analiza racjonalności przepisów – analogiczna do tej, którą przeprowadził NSA dla potrzeb omawianego wyroku – opowiadałaby się za neutralnością podatkową także zwrotu gotówki. To znaczy przyjęciem, że zwracane środki pieniężne powinny być rozliczane po tym samym kursie „wyjścia" z rachunku bankowego, po jakim zostały otrzymane.

Spór w sprawie dotyczył wątpliwości co do wykładni przepisów o CIT. Konkretnie chodziło o moment przyjęcia kursu waluty przy korekcie przychodów uzyskiwanych przez spółkę w walucie obcej.

We wniosku o interpretację podatniczka wskazała, że w ramach działalności zamierza udzielać kontrahentom rabatów w postaci skont. Po spełnieniu warunku skonto będzie dokumentowane w fakturze korygującej. Przy czym może ona odnosić się bądź do jednej faktury bądź do większej ilości, tj. zbiorcza faktura korygująca. Spółka podkreśliła, że zamierza też przyznawać kontrahentom rabaty w postaci bonusów posprzedażnych, gdy zrealizują określony obrót z tytułu zakupu opon w określonym czasie. Rabat ten dokumentowany będzie zbiorczą fakturą korygującą.

Pozostało 87% artykułu
Konsumenci
Sąd Najwyższy orzekł w sprawie frankowiczów. Eksperci komentują
Prawo dla Ciebie
TSUE nakłada karę na Polskę. Nie pomogły argumenty o uchodźcach z Ukrainy
Praca, Emerytury i renty
Niepokojące zjawisko w Polsce: renciści coraz młodsi
Prawo karne
CBA zatrzymało znanego adwokata. Za rządów PiS reprezentował Polskę
Aplikacje i egzaminy
Postulski: Nigdy nie zrezygnowałem z bycia dyrektorem KSSiP