Treść dostępna jest dla naszych prenumeratorów!
Kontynuuj czytanie tego artykułu w ramach e-prenumeraty Rzeczpospolitej. Korzystaj z nieograniczonego dostępu i czytaj swoje ulubione treści w serwisie rp.pl i e-wydaniu.
Kiedy dodatkowe świadczenia ubezpieczyciela są kosztem podatkowym
Wypłacane przez spółkę dodatkowe świadczenia ubezpieczyciela mające na celu zachowanie dobrej relacji z klientem czy też uniknięcie ryzyka procesu sądowego co do zasady mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu jako koszty związane z zachowaniem źródła przychodu. Z kolei wydatki mające na celu poprawę wizerunku spółki czy budowę jej pozytywnego charakteru mają charakter reprezentacyjny, co wyklucza możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.
Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 14 września 2023 r. (III SA/Wa 1248/23).
Wnioskodawca to firma ubezpieczeniowa specjalizująca się w ubezpieczeniach majątkowych. Oferuje i zawiera umowy ubezpieczenia na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych. W momencie wystąpienia szkody przeprowadza dochodzenie i wypłaca odszkodowanie, jeśli roszczenie jest uzasadnione. W drodze wyjątku spółka może także wypłacić świadczenie w sytuacjach nietypowych, aby uniknąć kosztów procesu sądowego. Procedura przyznawania świadczenia w drodze wyjątku ma charakter uznaniowy, jednak opiera się na uzasadnionym ekonomicznym interesie spółki lub zasadach współżycia społecznego. Kwota świadczenia wypłacanego w drodze wyjątku nie przekracza wysokości poniesionej szkody oraz wysokości sumy ubezpieczenia, a roczne środki na wypłatę takich świadczeń są ograniczone. Nie przyznaje się takiego świadczenia osobom, które zataiły istotne informacje lub przyczyniły się do zdarzenia powodującego szkodę. Decyzje o świadczeniach wypłacanych w drodze wyjątku podejmują dyrektorzy jednostek organizacyjnych spółki i są one ostatecznym stanowiskiem spółki, przy czym nie wyklucza się zmiany takiej decyzji.
Pozostało 82% artykułu
