Posiadam zbiornik na paliwo, z którego pracownicy tankują firmowe samochody. Rozliczam się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Na jakiej podstawie powinienem wpisywać do niej koszt paliwa? Czy dokumentem takim będzie faktura zakupu, czy dokumenty z ewidencji zużycia paliwa w dacie ich wystawienia? – pyta czytelnik.
Dowody wewnętrzne mogą być podstawą zapisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów tylko w przypadkach wprost wskazanych w przepisach. W przypadku wystawienia przez sprzedawcę faktury, powinna ona być podstawą zapisów księgowych.
Takie stanowisko potwierdza też odpowiedź Izby Skarbowej w Poznaniu na pytanie podatnika rozliczającego się na podstawie pkpir, stosującego meto- dę memoriałową (interpretacja z 23 marca 2016 r., ILPB1/4511-1-1719/15-2/KF). Przedsiębiorca wybrał tę metodę, aby płynnie przejść z ksiąg rachunkowych na podatkową księgę przychodów i rozchodów.
Opisał, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych, zarządzania nieruchomościami, usług myjni samochodowej, sprzątania oraz segregacji odpadów. W firmie wykorzystuje zbiornik na paliwo, który znajduje się w miejscu prowadzonej przez niego działalności. Paliwo kupuje w ilości i czasie uzależnionym od potrzeb zabezpieczenia tankowania firmowych samochodów i urządzeń.
Zgodnie z polityką rachunkowości firmy w czasie prowadzenia ewidencji księgowej na podstawie ksiąg rachunkowych paliwo zakupione hurtowo do zbiornika paliwa nie podlegało odpisaniu w koszty bezpośrednio po jego zakupie, a ujmowanie w koszty uzyskania przychodów następowało na podstawie ewidencji ilościowo-wartościowej według faktycznego miesięcznego zużycia zgodnie z tankowaniem poszczególnych pojazdów i urządzeń. Podatnik prowadził ewidencję umożliwiającą dokładne określenie zużycia paliwa przez poszczególne samochody i urządzenia, stosował metodę FIFO (pierwsze przyszło, pierwsze wyszło).
