Trybunał, obawiając się negatywnych konsekwencji wynikających z luki, jaka mogłaby powstać na skutek wyroku, odroczył jego wejście w życie o 15 miesięcy (liczonych od opublikowania w Dzienniku Ustaw), uznając ten termin za „wystarczający dla wprowadzenia w życie regulacji karnoprocesowej przed jego upływem”.
[srodtytul]Dwa projekty[/srodtytul]
Szerokie ujęcie zakresu niekonstytucyjności dotychczasowej regulacji powoduje, zdaniem TK, konieczność jej znowelizowania oraz nadania jej innej konstrukcji, odpowiadającej w pełni standardom konstytucyjnym. Trybunał wskazał m.in., że konieczne będzie zawężenie stosowania obserwacji psychiatrycznej do osób, co do których istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że popełniły czyn zabroniony zagrożony karą izolacyjną i takiej kary w prowadzonym procesie karnym mogą się spodziewać. Ponadto precyzyjnie powinien zostać określony maksymalny termin stosowania obserwacji.
Prace legislacyjne zmierzające do wykonania wyroku wziął na siebie Senat. Swój projekt ustawy o zmianie [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=75001]k.p.k.[/link] skierował 24 lipca 2008 r. do Sejmu. Jego przygotowanie zostało poprzedzone szerokimi konsultacjami, w których uczestniczyli także przedstawiciele Ministerstwa Sprawiedliwości. Pierwsze czytanie odbyło się w Sejmie 2 września, po czym projekt trafił do komisji nadzwyczajnej ds. zmian w kodyfikacjach. Na jej posiedzeniu 22 października (a zatem trzy dni po tym, gdy przepis utracił moc obowiązującą) skierowano go do podkomisji nadzwyczajnej.
Projekt senacki przewiduje możliwość skierowania na obserwacje, jeżeli zachodzi duże prawdopodobieństwo popełnienia przestępstwa i jeśli opinia biegłych nie może być bez nich wydana. Ponadto określa okoliczności wyłączające możliwość ich przeprowadzenia (np. przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego, sytuacje, w których można przewidzieć, że sąd orzeknie karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem lub karę łagodniejszą). Ponadto o zastosowaniu obserwacji sąd ma orzekać na posiedzeniu, w którym udział prokuratora i obrońcy jest obowiązkowy. Projekt wskazuje także maksymalny czas takich obserwacji – nie powinny one trwać dłużej niż dziesięć dni (na wniosek zakładu leczniczego sąd może je przedłużyć na czas określony, ale w sumie nie dłuższy niż sześć tygodni).