Kiedy nie można zaliczyć umorzonych wierzytelności do kosztów

Gdy podatnik zwraca równowartość kwoty umorzonych wierzytelności wobec swojego stałego kontrahenta spółce należącej do tej samej grupy kapitałowej, na podstawie stosownej umowy cywilnoprawnej z nią, nie może takiego wydatku zaliczyć do kosztów podatkowych

Aktualizacja: 11.10.2010 04:53 Publikacja: 11.10.2010 03:00

Kiedy nie można zaliczyć umorzonych wierzytelności do kosztów

Foto: www.sxc.hu

Red

Nie został bowiem poniesiony w celu zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów.

[b]Tak orzekł WSA w Poznaniu 7 września 2010 r. (I SA/Po 386/10).[/b]

We wniosku o interpretację przepisów podatkowych spółka pytała o możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zwrotu równowartości wierzytelności innej spółki należącej do tej samej grupy kapitałowej wobec wspólnego kontrahenta, które spółka będąca wierzycielem zamierza umorzyć.

Skarżąca argumentowała, że umorzenie to ma na celu zabezpieczenie jej źródła przychodów, ponieważ poprawia sytuację ekonomiczną kontrahenta, a tym samym umożliwia dalszą współpracę z nim w zakresie sprzedaży towarów. Organ podatkowy nie zgodził się z tym.

Uznał, że koszt taki nie może być zaliczony do kosztów podatkowych, bo nie został poniesiony w celu zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Sąd oddalił skargę, w całości podzielając to stanowisko. Także w jego ocenie nie ma bezpośredniego związku między umorzeniem wierzytelności kontrahentowi przez inną spółkę powiązaną ze spółką skarżącą i sytuacją finansową tej ostatniej. Wydatek ten nie został więc poniesiony w celu zabezpieczenia źródła przychodu.

[i]Autor jest członkiem Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte[/i]

[ramka][b]Komentuje Karolina Kruś, starsza konsultantka w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro we Wrocławiu)[/b]

Oceniając możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez podatników wydatków o charakterze definitywnym, które nie zostały wprost wyłączone z takich kosztów na podstawie przepisów [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893]ustawy o CIT[/link], należy odnieść się do ogólnej zasady mówiącej, że kosztami podatkowymi mogą być wyłącznie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła.

Trzeba więc wykazać, że będą one miały bezpośrednie lub pośrednie przełożenie na uzyskaną kwotę przychodów podlegających opodatkowaniu. Organy podatkowe szczególnie wnikliwie weryfikują płatności pomiędzy spółkami z tej samej grupy kapitałowej.

Zasadność ekonomiczna transferów pieniężnych odbywających się w ramach grup kapitałowych może w wielu sytuacjach budzić wątpliwości, gdyż często mają one na celu wyłącznie realizację założeń strategii podatkowej całej grupy, a nie faktyczne zwiększanie korzyści ekonomicznych konkretnej spółki.

Wprawdzie można by argumentować, że skarżąca spółka zwróciła wierzytelności wobec wspólnego kontrahenta umorzone przez inną spółkę z grupy w ramach swojej działalności gospodarczej, w wykonaniu zawartej umowy.

Zawarcie tej umowy powinno być zatem celowe i ukierunkowane przede wszystkim na możliwość realizacji określonych korzyści ekonomicznych. To spółka, jako racjonalnie działający podmiot gospodarczy, ma prawo swobodnie podejmować decyzje dotyczące zawieranych w ramach tej działalności transakcji.

Niemniej jednak swoboda przedsiębiorców w kształtowaniu stosunków zobowiązaniowych mających wpływ na ich rozliczenia podatkowe ulega istotnym ograniczeniom, w sytuacji gdy dotyczą transakcji realizowanych z podmiotami powiązanymi.

Wówczas zasadność ponoszenia niektórych wydatków na rzecz podmiotu powiązanego, a tym samym możliwość ich zaliczenia do kosztów podatkowych może być kwestionowana. Kluczowe może okazać się rozstrzygnięcie, czy podatnik, jako racjonalnie działający podmiot gospodarczy, poniósłby podobny wydatek na rzecz podmiotu spoza grupy kapitałowej.

Odpowiedź na to pytanie w omawianej sprawie byłaby z dużym prawdopodobieństwem negatywna, zważywszy na to, że nie ma wyraźnego przełożenia tego wydatku na możliwość realizacji przychodów przez spółkę. [/ramka]

Nie został bowiem poniesiony w celu zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów.

[b]Tak orzekł WSA w Poznaniu 7 września 2010 r. (I SA/Po 386/10).[/b]

Pozostało 96% artykułu
Konsumenci
Pozew grupowy oszukanych na pompy ciepła. Sąd wydał zabezpieczenie
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Prawo dla Ciebie
PiS wygrywa w Sądzie Najwyższym. Uchwała PKW o rozliczeniu kampanii uchylona
W sądzie i w urzędzie
Już za trzy tygodnie list polecony z urzędu przyjdzie on-line
Dane osobowe
Rekord wyłudzeń kredytów. Eksperci ostrzegają: będzie jeszcze więcej
Materiał Promocyjny
Bank Pekao wchodzi w świat gamingu ze swoją planszą w Fortnite
Prawnicy
Ewa Wrzosek musi odejść. Uderzyła publicznie w ministra Bodnara