Instytucja od początku dawała kredytobiorcy uprawnienie (po złożeniu stosownego oświadczenia do spłaty kredytu bez odsetek w sytuacji niedopełnienia przez kredytodawcę określonych obowiązków na tle konstrukcji umowy kredytu. Obecnie regulacja znajduje swój odpowiednik w art. 45 obowiązującej od 18 grudnia 2011 roku nowej ustawy o kredycie konsumenckim. Obydwie z wymienionych ustaw miały swoje źródło w realizacji obowiązku harmonizacji prawodawstwa krajowego i unijnego.
Należy zaznaczyć, że państwom członkowskim pozostawiono znaczącą swobodę w zakresie doboru środka odpowiedniego dla zapewnienia osiągnięcia celów stawianych przez Unię Europejską. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 roku w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylająca dyrektywę Rady 87/102/EWG przewidywała jedynie, że państwa członkowskie są zobligowane do unormowania sankcji skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających. Rozwiązanie przyjęte przez polskiego ustawodawcę nie stanowią ewenementu na skalę europejską, albowiem zbliżone regulacje obowiązują m.in. we Francji oraz Słowacji.
Czytaj więcej
Jeśli nowy program supertanich kredytów wejdzie w życie w zapowiadanym kształcie, ułatwi zakup domów stosunkowo zamożnym osobom. To nie jest program socjalny – mówi doradca Tomasz Lebiedź, ekspert rynku nieruchomości.
W bieżącym roku Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy skierował pytanie prejudycjalne, które może wywrzeć istotny wpływ na praktykę dotyczącą stosowania sankcji kredytu darmowego. Wśród pytań, które zarejestrowano w TSUE pod sygnaturą C-472/23 Sąd Rejonowy dąży między innymi do uzyskania informacji czy:
· pozostają w zgodzie z Dyrektywą/2008/48/WE Dyrektywy regulacje krajowe, które przewidują jedynie jedną sankcję za naruszenie obowiązku informacyjnego nałożonego na kredytodawcę, niezależnie od stopnia naruszenia obowiązku informacyjnego i jego wpływu na ewentualną decyzję konsumenta co do zawarcia umowy kredytu.
