Tajlandia i Kambodża zapomniały o pokoju. Trump traci zdolność przekonywania

Zaledwie kilka tygodni trwało zawieszenie broni pomiędzy Tajlandią a Kambodżą – w ubiegłym tygodniu rozgorzały walki na granicy obu państw. Donald Trump, który w pewnym stopniu przyczynił się do rozejmu pod koniec października, starał się w piątek przekonać przywódców obu krajów do zaprzestania wymiany ognia. Na próżno.

– Nasze działania tego ranka wiele mówią – brzmiał komentarz premiera Tajlandii do kolejnych ataków tajlandzkiej armii w sobotę. Podobnie brzmiał komunikat ze stolicy Kambodży.

Brak wiarygodnych danych o ofiarach walk, poza tym że liczba uchodźców z terenów przygranicznych sięga pół miliona osób. W lipcu tego roku starcia zakończyły się po tygodniu. 

Przyjacielski telefon i inne przyczyny konfliktu między Tajlandią a Kambodżą

– Cały konflikt obejmuje złożoną mieszankę konkurujących roszczeń terytorialnych, niedających się pogodzić nastrojów nacjonalistycznych i wewnętrznej dynamiki politycznej w stolicach obu krajów – mówi „Rzeczpospolitej” prof. David Camroux z paryskiej elitarnej uczelni Sciences Po, specjalizujący się w sprawach tego regionu.

Przypomina, że Kambodża czuje się pokrzywdzona utratą uznawanego za własne terytorium w wyniku ustalenia granicy z początków ubiegłego wieku. Jednak z ok. 800 km granicy do tej pory nie wyznaczono jej przebiegu na odcinku jednej czwartej. Nie to wydaje się być jednak zasadniczą przyczyną kilku starć w ostatnich latach. W Tajlandii sytuację zaostrzył przyjacielski telefon, który wykonała w czerwcu premier Paetongtarn Shinawatra do jednego z przywódców Kambodży Hun Sena, byłego premiera. W rozmowie tej nie tylko skrytykowała działania jednego z tajlandzkich dowódców wojskowych w czasie incydentu granicznego wiosną tego roku, ale i nazwała swego rozmówcę „wujkiem”, nawiązując do przyjaźni, która łączyła jej ojca, byłego premiera, z kambodżańskim przywódcą, ojcem obecnego szefa rządu. 

W chwili gdy urywki z rozmowy przedostały się do tajlandzkich mediów, w Bangkoku rozpętała się burza oskarżeń pod adresem pani premier za utrzymywanie bliskich kontaktów z liderem wrogiego państwa, co zakwalifikowano jako zdradę. 

– Rojalistyczny establishment i armia uznały to za dogodną okazję, by pozbyć się pani premier i raz na zawsze położyć kres dynastii Shinawatrów w tajlandzkiej polityce – tłumaczy prof. Camroux.

Czytaj więcej

Polityka

Donald Trump niecierpliwie czeka na pokojowego Nobla. W Departamencie Wojny

Nerwowe trzy tygodnie. Tyle czasu pozostało do ogłoszenia tegorocznej pokojowej Nagrody Nobla. Ja...

Równocześnie doszło do wzajemnych oskarżeń pomiędzy stolicami obu państw, co przekształciło się w otwartą konfrontację zbrojną na granicy w lipcu oraz około 40 ofiar śmiertelnych. Rozejm wynegocjował premier Malezji przy pomocy Donalda Trumpa, który zawitał do Kuala Lumpur w czasie azjatyckiej podróży i złożył podpis pod porozumieniem. Dołączył to wydarzenie do listy swych prawdziwych lub wydumanych sukcesów pokojowych na świecie. 

Phnom Penh nie rozpacza. Wojna odwraca uwagę od cyberprzestępczości

Lipcowa wojna była na rękę władzom Królestwa Kambodży, pozwoliła odwrócić nieco uwagę od problemów kraju, który nazywany jest światowym ośrodkiem cyberprzestępczości. To z racji funkcjonowania w Kambodży świetnie zorganizowanych mafijnych centrów wyłudzeń finansowych w sieci. Pracują dla nich tysiące prawdziwych cyberniewolników zwabionych do Kambodży z całego świata i przetrzymywanych tam siłą i zmuszanych do pracy.

Jedną z ofiar została niedawno Polka z Krakowa, która straciła 173 tys. zł po nawiązaniu wirtualnej znajomości z osobą, podającą się za Polaka i za szefa kopalni węgla. Takich przypadków są na świecie tysiące, co wywołało ostatnio gwałtowne naciski na władze w Kambodży ze strony USA i Chin.

Korupcyjne związki central cyberoszustów z politykami uniemożliwiają walkę z tym procederem. Tym bardziej, że wpływy z tej działalności oblicza się na 16-19 mld dol. rocznie, co stanowi blisko połowy PKB Królestwa Kambodży.

Konflikt graniczny z Tajlandią zepchnął sprawy związane z przestępczością internetową w Kambodży na dalszy plan. Jest to po myśli premiera Huna Maneta, absolwenta amerykańskiej akademii wojskowej West Point i syna wieloletniego premiera Hun Sena, który zdobył władzę w wyniku zamachu stanu. 

Polityczne korzyści z walk granicznych odnosi także nowy rząd Królestwa Tajlandii, na którego czele stoi premier Anutin Charnvirakul. Zamierza ugruntować władzę swego ugrupowania w zbliżających się wyborach parlamentarnych. Zwycięstwo ma mu zapewnić utrzymywanie nastrojów wojennych i nacjonalistycznych w kraju.