Premier Donald Tusk: Lepiej opodatkować banki niż polskie rodziny

Na wtorkowym posiedzeniu Rada Ministrów ma m.in. przyjąć projekt ustawy o podwyżce stawki CIT dla banków, przedstawiony przez ministra finansów i gospodarki. Przed rozpoczęciem posiedzenia premier Donald Tusk tłumaczył, z czego wynika ta propozycja.

Premier Donald Tusk o podwyżce CIT dla banków

– Jeśli nasze państwo ma być państwem, które opiekuje się słabszymi, które gwarantuje wyższe zarobki i jeśli jesteśmy państwem, które ma być bezpieczne, co wymaga gigantycznych inwestycji w naszą armię, to potrzebujemy po prostu więcej pieniędzy – mówił premier Tusk. – Taka jest brutalna prawda. Bardzo chcemy uniknąć obciążania polskich rodzin jakimiś wyższymi składkami czy podatkami, to chyba też zrozumiałe. Lepiej opodatkować banki niż polskie rodziny, tym bardziej, że banki są w bardzo dobrej kondycji finansowej. W żaden sposób nie uderza to w ich realną kondycję – przekonywał szef rządu.

Czytaj więcej

Giełda

Banki znów ciężarem dla indeksów w Warszawie

Mimo sprzyjającego otoczenia krajowe indeksy nie miały mocy do kontynuacji zeszłotygodniowego odb...

Premier Tusk przyznał, że podwyżka stawki będzie stanowić większe obciążenie dla sektora, „ale kogo obciążyć, jak nie tych, którzy mają tych pieniędzy najwięcej”. – To nie jest populizm, tylko dość oczywisty wniosek – mówił Donald Tusk.

Jakie opinie o podwyżce CIT dla banków

Według projektu, stawka CIT od banków na 2026 r. ma wynosić 30 proc. podstawy opodatkowania, a w 2027 r. – 26 proc. Od 2028 r. ma wynosić 23 proc. wobec 19 proc. obecnie. Jednocześnie od 2028 r. mniejszy ma być o 20 proc. tzw. podatek bankowy (podatek od niektórych instytucji finansowych).

Środowisko bankowe, instytucje nadzoru nad rynkiem finansowym (NBP, KNF), a także organizacje biznesowe oceniają tę propozycję negatywnie. Wskazują tu przede wszystkim fakt, że wysoki poziom zysków nominalnych banków w okresie podwyższonych stóp procentowych jest zjawiskiem cyklicznym, tymczasem wyższa stawka CIT (23 proc. wobec 19 proc. obecnie) ma pozostać dla banków na stałe. Poza tym sektor bankowy, jak wytykają rządowi oponenci pomysłu, ma być jedyną branżą w Polsce objętą wyższą stawką CIT niż pozostałe.

Czytaj więcej

Banki

Prezes mBanku o podatkach, frankach i nowej strategii: To nie jest sektor nadzwyczajnych zysków

– To nie banki stracą, lecz Polacy – przekonuje Cezary Kocik, prezes mBanku, ostrzegając przed sk...

– Wiem, co za chwilę spotka pana ministra finansów. Wiem, ile sił się zjednoczy przeciwko temu pomysłowi – komentował te opinie premier Tusk. Wyraził nadzieję, że mimo wszystko ministrowie jego gabinetu będą na to odporni. – Jeśli chodzi o atak z różnych stron, ja na pewno będę odporny i mam nadzieję, że to doprowadzimy do szczęśliwego zakończenia, a przynajmniej do tego momentu, kiedy wyląduje to na biurku pana prezydenta do podpisu – podkreślał Donald Tusk we wtorek.

Ile więcej budżet zarobi na bankach

Ministerstwo Finansów szacuje, że zmiany w opodatkowaniu banków przełożą się na wzrost dochodów budżetu państwa łącznie o ok. 23,4 mld zł w ciągu 10 lat. W samym 2026 r. dodatkowe wpływy z tytułu CIT mają wynieść około 6,6 mld zł (wobec 13,4 mld zł w 2024 r. ze „zwykłego” CIT), a w 2027 r. – 4,7 mld zł. W kolejnych latach budżetowe wpływy netto mają być mniejsze – od 1,4 mld do 1,8 mld zł, m.in. ze względu na obniżki stawek podatku bankowego. MF ocenia, że nowe zasady obejmą 518 banków krajowych, 33 banki zagraniczne i 18 SKOK-ów.

W uzasadnieniu do projektu podkreślono konieczność pozyskiwania dodatkowych środków w celu finansowania zwiększenia modernizacji i rozbudowy polskiej armii, w związku z agresją Rosji na Ukrainę. Resort finansów powołuje się przy tym na przykłady wielu rządów europejskich, które od 2023 r., na tle wysokich deficytów fiskalnych, wprowadziły nowe podatki od banków. Rozwiązania takie zastosowały m.in. Słowacja, Belgia, Holandia, Czechy, Węgry, Rumunia czy Hiszpania. Różnią się one konstrukcją pod względem podstawy opodatkowania, stawek, okresu obowiązywania i ciężaru fiskalnego. Ale MF podkreśla, że „każdorazowo są one dodatkową daniną ukierunkowaną m.in. na banki, które korzystały lub jeszcze korzystają na podwyższonych stopach procentowych – skutku prowadzonej przez banki centralne restrykcyjnej polityki monetarnej”.