Sąd Najwyższy o skardze nadzwyczajnej i skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia

W czwartek na stronie internetowej Sądu Najwyższego opublikowano postanowienie z 30 sierpnia 2018 r. (sygn. akt III CNP 9/18?).

Dotyczy ono skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia na podstawie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.

Czytaj także: Skarga nadzwyczajna do Sądu Najwyższego - pytania i odpowiedzi

Wyrokiem z kwietnia 2017 r. Sąd Rejonowy oddalił powództwo K.Ż. skierowane przeciwko pozwanym A.W i K.W. o ustalenie nieważności umowy sprzedaży nieruchomości. Apelację powódki od tego orzeczenia oddalił w grudniu 2017 Sąd Okręgowy.

Od tego wyroku powódka wniosła 30 kwietnia 2018 r. skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, zarzucając w szczególności „oczywiste" naruszenie wielu przepisów kodeksu cywilnego w związku z przepisami ustawy o księgach wieczystych i hipotece. Kobieta wskazała również, że wzruszenie zaskarżonego wyroku w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe, gdyż w niniejszej sprawie nie przy sługiwała skarga kasacyjna ani nie wystąpiły podstawy wznowienia postępowania przewidziane w przepisach k.p.c.

Sąd Najwyższy odrzucił skargę.

W uzasadnieniu sędzia SN Jacek Gudowski przypomniał, skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia - pomijając inne ograniczenia - jest dopuszczalna tylko wtedy, gdy zmiana lub uchylenie zaskarżonego orzeczenia w drodze przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe.

Tymczasem, powódka przeoczyła, że 3 kwietnia 2018 r., a więc przed wniesieniem skargi, do polskiego systemu prawnego wprowadzono kolejny nadzwyczajny środek zaskarżenia, tj. skargę nadzwyczajną, której celem jest eliminacja prawomocnych orzeczeń naruszających zasady lub wolności i prawa człowieka i obywatela określone w Konstytucji albo w sposób rażący naruszających prawo przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie.

Jak wyjaśniono, strona wnosząca skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia unormowaną – wypełniając obowiązek przewidziany w art. 424[5] § 1 pkt 5 k.p.c. – musi także wykazać, że nie było i nie jest możliwe wniesienie skargi nadzwyczajnej.

Niewykazanie tej okoliczności powoduje odrzucenie skargi.