Izba Dyscyplinarna SN rozpoznała w ostatnich dniach kilka spraw immunitetów sędziów i prokuratorów, którym prokuratorzy pionu śledczego IPN zamierzają postawić zarzuty dopuszczenia się czynów wyczerpujących znamiona zbrodni komunistycznej i zbrodni przeciwko ludzkości, do których miało dojść w ramach działalności sądów i prokuratur wojskowych w okresie stanu wojennego w 1982 roku.

Jak czytamy w komunikacie, ocena stanu wojennego dokonana przez Sąd Najwyższy jest jednoznaczna. Okres ten wykazał się szczególną pogardą dla ustanowionych praw i wolności obywatelskich, podobną do tej z okresu stalinowskiego – wskazuje uzasadnienie jednej z podjętych uchwał. Konsekwencją tego jest prawna ocena czynów objętych wnioskami IPN, noszących znamiona zbrodni sądowych, których sprawcami byli funkcjonariusze publiczni pełniący funkcję sędziów, a także prokuratorów.

15 grudnia 2020 r. Sąd Najwyższy (połączone sprawy II DO 28/20 i II DO 90/20) jako sąd drugiej instancji podjął uchwałę, na skutek której prawomocnie zezwolono na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej prokuratora w stanie spoczynku Janusza R. Zdaniem SN, jako podprokurator Wojskowej Prokuratury Garnizonowej w Koszalinie, przekroczył swoje uprawnienia w ten sposób, iż ze względów politycznych, wbrew zgromadzonemu w postępowaniu karnym materiałowi dowodowemu, podżegał składy sądzące Sądu Pomorskiego Okręgu Wojskowego do uznawania oskarżonych za winnych zarzucanych im czynów i wymierzania kar pozbawienia wolności i pozbawienia praw publicznych.

16 grudnia 2020 r. Sąd Najwyższy (I DO 51/20) podjął uchwałę zezwalającą na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziego Sądu Najwyższego w stanie spoczynku Jana R. Uznano, że jako sędzia, członek składu sędziowskiego Sądu Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy, przekroczył swoje uprawnienia w ten sposób, że orzekając w sposób dowolny, sprzeczny z dowodami zgromadzonymi w toku postępowania, w sposób dla oskarżonego niekorzystny, stosując przy tym wykładnię rozszerzającą zakres penalizowanych zachowań, wydał wyrok skazujący, uznając oskarżonego za winnego tego, że „w zamiarze osłabienia gotowości obronnej PRL, rozpowszechniał wśród żołnierzy Wojska Polskiego drukowaną ulotkę wzywającą żołnierzy do nieposłuszeństwa wobec przełożonych i zawierającą fałszywe wiadomości o nastrojach wśród żołnierzy Wojska Polskiego, polegających na gotowości do okazywania nieposłuszeństwa wobec przełożonych" i skazał go na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz na karę dodatkową 3 lat pozbawienia praw publicznych.

W repertoriach Sądu Najwyższego - Izby Dyscyplinarnej zarejestrowano dotąd łącznie 14 spraw o zezwolenie na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej na wniosek IPN, przy czym 13 wniosków dotyczy sędziów i prokuratorów struktur Pomorskiego Okręgu Wojskowego, zaś jeden wniosek dotyczy sędziego Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego.