Przy pogarszającej się jakości kredytowej aktywów, ich wartość bilansowa reagowała zbyt późno i w zbyt małym stopniu. W efekcie, po okresach zawyżonej wartości bilansowej, spadki wartości niektórych instrumentów miały gwałtowny charakter. W czasie gdy rzeczywista wartość rynkowa zmniejszała się, ich wartość księgowa była sztucznie zawyżona aż do momentu, gdy następował krach. Aby uniknąć powtórzenia takiej sytuacji, Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości rozpoczęła prace nad nowymi rozwiązaniami regulacyjnymi. Zajęły one prawie 10 lat i 1 stycznia 2018 r. zaczął obowiązywać Międzynarodowy Standard Sprawozdawczości Finansowej 9, w którym szczególne miejsce zajęły regulacje dotyczące prawidłowej wartości aktywów w raportowanych danych finansowych. Można nawet zaryzykować stwierdzenie, że stała się ona ważniejsza niż wyniki finansowe poszczególnych okresów.