Zgodnie z art. 125 ordynacji podatkowej (dalej: o.p.) organy podatkowe powinny w sprawie działać wnikliwie i szybko, posługując się przy tym możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia. Niezwłocznie muszą być natomiast załatwiane takie sprawy, które nie wymagają zbierania dowodów, informacji czy wyjaśnień. Chodzi tu o takie sprawy, które mogą być rozpatrzone na podstawie dowodów, jakie przedstawia strona łącznie z żądaniem wszczęcia postępowania lub na podstawie faktów powszechnie znanych i dowodów znanych z urzędu organowi prowadzącemu postępowanie (art. 139 § 2 o.p.).
Referenci muszą się zmieścić w terminie
Co do zasady załatwienie sprawy, która wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego, powinno nastąpić bez zbędnej zwłoki, ale nie później niż w ciągu miesiąca. Jeśli sprawa jest szczególnie skomplikowana, to nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania.
W przypadku postępowania odwoławczego załatwienie sprawy powinno nastąpić nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia otrzymania odwołania przez organ odwoławczy, natomiast w przypadku sprawy, w której przeprowadzono rozprawę lub strona złożyła wniosek o przeprowadzenie rozprawy, nie później niż w ciągu trzech miesięcy.
Do wskazanych wyżej terminów nie wlicza się przy tym terminów przewidzianych w przepisach prawa podatkowego dla przeprowadzenia określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu.
Najpierw zawiadomienie...
O każdym przypadku niezałatwienia sprawy we właściwym terminie organ podatkowy ma obowiązek zawiadomić stronę. Ustawodawca nie wskazał, ile razy organ podatkowy może stosować instytucję zawiadomienia, a więc może w praktyce np. trzykrotnie zawiadamiać podatnika o wyznaczeniu kolejnego, nowego terminu do załatwienia sprawy.