Ustawa z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, która weszła w zycie 30 kwietnia br., wprowadziła rozwiązanie umożliwiające wykonywanie tzw. działalności nieewidencjonowanej. W sytuacji, gdy osoba wykonująca taką działalność świadczy na rzecz przedsiębiorcy usługi na podstawie umowy zlecenie czy umowy o dzieło, mogą jednak powstać wątpliwości co do obowiązku poboru zaliczek na PIT przez zleceniodawcę Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy – Prawo przedsiębiorców, nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana przez osobę fizyczną:
- której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 50 proc. kwoty minimalnego wynagrodzenia i
- która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej.
Oznacza to zatem, że jeżeli w roku 2018 przychód należny z tego typu działalności wykonywanej przez osobę fizyczną nie przekroczy miesięcznie 1050 zł, to przy zachowaniu pozostałych warunków, tj. m.in. braku wykonywania działalności gospodarczej w okresie ostatnich 60 miesięcy, działalność tej osoby może zostać zaliczona do tzw. działalności nieewidencjonowanej. Zgodnie z art. 20 ust. 1ba ustawy o PIT przychody z takiej działalności zalicza się do tzw. przychodów z innych źródeł.
Obowiązki płatnika
I właśnie w tym miejscu może powstać wątpliwość, czy przedsiębiorca, na rzecz którego osoba fizyczna wykonuje czynności zaliczane do działalności nieewidencjonowanej, powinien wykonywać obowiązki płatnika. Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 1 ustawy o PIT na płatnikach (osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osobach prawnych i ich jednostkach oraz jednostkach organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej) ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy z tytułu wypłat na rzecz osób fizycznych m.in. z działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 ustawy o PIT (m.in. umowa zlecenie i umowa o dzieło).
