Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z 19 kwietnia 2017 r. (I SA/Sz 202/17).
Stan faktyczny
We wrześniu 2016 r. podatnik zapytał o sposób opodatkowania dochodu z działalności gospodarczej związanej z obrotem papierami wartościowymi. We wniosku wyjaśnił, że prowadzi działalność gospodarczą, którą rozlicza w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Koszty uzyskania przychodów ujmuje w dacie wystawienia dokumentu będącego podstawą do jego zaksięgowania. Zamierza rozszerzyć działalność poprzez otwarcie rachunku brokerskiego (firmowego) i rozpoczęcie transakcji kupna i sprzedaży papierów wartościowych na giełdzie. Przedsiębiorca podkreślił, że w tym celu wniesie stosowne zmiany we wpisie w CEiDG. Dalej tłumaczył, że w związku z poszerzeniem działalności poniesie pewne koszty, np.: koszty nabycia papierów wartościowych czy koszty bezpośrednio związane z czynnością zakupu i sprzedaży (obsługą rachunku bankowego i prowizjami).
Z wniosku wynikało, że podatnik chce kupować papiery wartościowe, a następnie sprzedawać je powyżej ceny zakupu powiększonej o koszty zakupu, osiągając w ten sposób dodatkowe przychody z prowadzonej działalności gospodarczej. Zapytał czy należności ze sprzedaży papierów wartościowych poprzez firmowy rachunek brokerski będą przychodem z działalności, a wydatki na zakup, prowadzenie rachunku oraz inne okołotransakcyjne będą firmowymi kosztami podatkowymi.
Fiskus potwierdził, że w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie i w sposób przedstawiony we wniosku, uzyskane w jej ramach należności ze zbycia papierów wartościowych będą przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej. Co do kosztów także zgodził się, że wydatki, o które pyta przedsiębiorca, co do zasady mogą być kosztami uzyskania przychodów, na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, jeśli zostaną prawidłowo udokumentowane.
Organ stwierdził przy tym, że wydatki na zakup papierów wartościowych i obsługę transakcji (prowizje brokerskie) jako bezpośrednio warunkujące nabycie akcji, czyli takie, bez których nabycie tych papierów nie byłoby możliwe, oraz prowizje z tytułu ich sprzedaży podlegają zaliczeniu w koszty w roku podatkowym, w którym osiągnięto odpowiadające im przychody. Wydatki za prowadzenie firmowego rachunku brokerskiego jako ponoszone w określonym przedziale czasowym, bez związku z konkretną transakcją, należy potrącić w dacie ich poniesienia. Jednocześnie, w ocenie urzędników, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów należy uznać dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu będącego podstawą do zaksięgowania (ujęcia kosztu). W sytuacji opisanej we wniosku będzie to data wystawienia wyciągu z rachunku brokerskiego.
