Cena w ofercie handlowej

Opusty, rabaty i bonifikaty. Niektórzy stosują te terminy zamiennie, inni przypisują im nieco inne znaczenia. Wszystkie odnoszą się w każdym razie do ceny towaru i przewidują obniżkę dla kupującego, jeżeli spełnione zostaną określone warunki.

Publikacja: 19.02.2016 04:55

Cena w ofercie handlowej

Foto: www.sxc.hu

Cena w ofercie (wzorze kontraktu) jest jednym z najistotniejszych elementów zawartych w propozycji sprzedającego. Stanowi dla jego obecnych lub potencjalnych partnerów handlowych o atrakcyjności, konkurencyjności oferty jak i pokazuje strategię sprzedawcy. Cena, w szczególności w handlu międzynarodowym przedstawiona w ofercie lub w kontrakcie odzwierciedla różne składniki kosztów, które mogą być ponoszone przez jedną lub drugą stronę umowy. Stąd zupełnie czym innym jest cena określona przez tego samego eksportera np. jako 5 tys. euro EXW Kraków, Polska, a czym innym cena 5 tys. euro CPT Bukareszt, Rumunia.

Ponadto oprócz podania w ofercie jednej konkretnej ceny, nieraz można znaleźć informacje o innej, odmiennej wartości kontraktu. Ta inna wartość może wynikać właśnie z różnego rodzaju opustów (rabatów).

Wyrażeń, które odnoszą się do szczególnych sytuacji obniżenia ceny, jest dość dużo. Czasem są stosowane zamiennie, czasem przypisuje się je do konkretnych zjawisk. Z jakimi zatem terminami można spotkać się w trakcie negocjacji międzynarodowych kontraktów?

Jednym z chyba częściej występujących i mających bardzo szerokie znaczenie jest słowo „rabat" (ang. rebate, discount, franc. rabais, niem. Rabatt, Nachlass). Najprościej można powiedzieć, że jest to warunek umowy kupna-sprzedaży, określający rozmiar zmniejszenia ceny wyjściowej lub bazowej towaru podanej w kontrakcie (ofercie). Tego typu rabat może zostać udzielony przez sprzedającego np. w wyniku zamówienia przez kontrahenta większej liczby towaru, z tytułu nagrody dla „stałego klienta" lub za dokonanie przez niego zamówienia w określonym czasie (czytaj: stosunkowo szybko). W przypadku tego typu rabatów, oferujący, np. eksporter chce zachęcić potencjalnego klienta do dokonywania większych zakupów i/lub utrzymania go w swojej bazie odbiorców.

Z drugiej strony o atrakcyjności oferty mogą decydować warunki płatności, a w szczególności termin zapłaty. W związku z tym dość często się zdarza, że eksporter, czy ogólnie sprzedający, proponuje kredyt kupiecki. Innymi słowy, godzi się na odroczenie terminu zapłaty. Jednocześnie, stosując odpowiednie zabiegi i zapisy kontraktowe, może jednak dopingować swojego kontrahenta, aby ten dokonał płatności przed ustalonym terminem. I właśnie dla takich przypadków pojawia się często termin „skonto" (ang. discount, cash discount albo discount for cash, franc. escompte, niem. Skonto).

Skonto jest to procentowy opust od ceny towaru (zwykle sumy faktury netto) w zamian za zapłatę gotówką lub zapłatę w terminie wcześniejszym niż ustalony dla ostatecznego uregulowania należności przez kupującego (importera). Obliczenie skonta następuje zwykle przez ustalenie terminu płatności kredytowej i określenie wysokości stopy procentowej przyznanej w skali rocznej dla zakupów kredytowych oraz podzieleniu jej wielkości przez okres, w którym miała nastąpić płatność kredytowa.

Jeżeli więc wartość faktury wynosi 100 tys. euro, zapłata została odroczona o trzy miesiące, a stopa procentowa wynosi 6 proc., to w przypadku natychmiastowej płatności, kupujący miałby prawo oczekiwać 1,5 proc. obniżki. Oznaczałoby to, że za towar zapłaciłby 98,5 tys. euro, zamiast 100 tys.

Jeszcze inny termin, z jakim można się spotkać, to „bonifikata" (ang. allowance, rebate, abatement, franc. bonification, niem. Bonifikation). Zwykle oznacza on obniżenie ceny towaru w sytuacji, kiedy można z góry przewidzieć i zapisać w kontrakcie, że sprzedawany towar w momencie osiągnięcia miejsca przeznaczenia, dotrze tam w pogorszonym stanie jakościowym lub ilościowym (np. z powodu ubytków naturalnych, takich jak: wyschnięcie, wyparowanie). Bonifikaty stosuje się także przy sprzedaży towarów lepkich, czyli takich, które powodują straty na wadze (straty ilościowe) będące skutkiem przyklejenia się części produktu do opakowania.

Bonifikaty mogą być dokonywane z inicjatywy dostawcy lub być przyznawane na żądanie odbiorcy. W takich przypadkach zwykle w odpowiedzi na złożoną i uznaną przez sprzedającego reklamację.

Kolejny występujący w handlu termin to „refakcja" (ang. tret, discount from the price, franc. réfaction, niem. Refaktie). Zwykle stosowany dla potrącenia z należności za towar z powodu jego uszkodzenia. Najczęściej termin refakcja wiąże się zatem z opustem od ceny, która to obniżka jest przyznawana wskutek uzasadnionej reklamacji (dotyczącej m.in. ilości lub jakości towaru). Jednak zdarza się także, że termin ten pojawia się w przypadku przyznania odbiorcy towaru zniżki przy zamówieniu przez niego dużych ilości towaru, a więc zamiennie z terminem rabat.

Cena w ofercie (wzorze kontraktu) jest jednym z najistotniejszych elementów zawartych w propozycji sprzedającego. Stanowi dla jego obecnych lub potencjalnych partnerów handlowych o atrakcyjności, konkurencyjności oferty jak i pokazuje strategię sprzedawcy. Cena, w szczególności w handlu międzynarodowym przedstawiona w ofercie lub w kontrakcie odzwierciedla różne składniki kosztów, które mogą być ponoszone przez jedną lub drugą stronę umowy. Stąd zupełnie czym innym jest cena określona przez tego samego eksportera np. jako 5 tys. euro EXW Kraków, Polska, a czym innym cena 5 tys. euro CPT Bukareszt, Rumunia.

Pozostało 87% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Konsumenci
Sąd Najwyższy orzekł w sprawie frankowiczów. Eksperci komentują
Prawo dla Ciebie
TSUE nakłada karę na Polskę. Nie pomogły argumenty o uchodźcach z Ukrainy
Praca, Emerytury i renty
Niepokojące zjawisko w Polsce: renciści coraz młodsi
Prawo karne
CBA zatrzymało znanego adwokata. Za rządów PiS reprezentował Polskę
Aplikacje i egzaminy
Postulski: Nigdy nie zrezygnowałem z bycia dyrektorem KSSiP