Sprawa, na kanwie której zapadła decyzja ZUS dotyczyła przedsiębiorcy, który w 2020 r. w związku z trudną sytuacją finansową spowodowaną pandemią, zawiesił przepisy regulaminu wynagradzania , dotyczące wypłat nagród jubileuszowych. Przypomnijmy, że jest to rodzaj świadczenia przysługującego w związku z upływem określonego stażu pracy. Firma podjęła taką decyzję w porozumieniu ze związkami zawodowymi. Czas zawieszenia miał wynieść trzy lata ( tj. do końca 2023 r.). Po tym okresie firma zdecydowała, że jednak nagrody jubileuszowe w ogóle nie wrócą. Jednocześnie przedsiębiorca podjął decyzję, że w 2024 r. wypłaci je pracownikom , którzy gdyby nie decyzja z początku pandemii mieliby do nich prawo.
Firma miała wątpliwości, czy wspomniana kwota powinna być oskładkowana ze względu na to, że stanowi przychód ze stosunku pracy.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał, że tak.
W wydanej interpretacji przypomniał, że podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz chorobowe i wypadkowe faktycznie jest przychód. Jego definicja stosowana na potrzeby ubezpieczeń społecznych jest zawarta w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (DzU z 2022 r., poz. 2647).
Nie od każdej kwoty jednak płatnik odprowadza należności do ZUS. Wyłączenia zawarte są w rozporządzeniu ministra pracy i polityki socjalnej ws. szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (DzU z 2023 r., poz. 728).