Dopiero to umożliwia mu uzyskanie pozwolenia na pobyt, a potem na pracę.
Zezwolenie na pobyt niezbędne jest każdemu, kto zamierza zostać w Niemczech dłużej niż cztery miesiące.
Osoba starająca się o pracę musi znaleźć sobie potencjalnego pracodawcę, a następnie złożyć wniosek: o udzielenie pozwolenia na pracę w Federalnej Agencji Zatrudnienia. Ma szansę otrzymać je tylko wtedy, gdy na dane stanowisko nie znajdzie się osoba będąca obywatelem Niemiec bądź jednego ze starych państw członkowskich Unii Europejskiej. Wyjątek stanowią absolwenci niemieckich uczelni. Uważa się za nich osoby, które pobierały naukę w tym kraju co najmniej przez dwa lata.
W praktyce największe szanse na stałe zatrudnienie w Niemczech mają: lekarze, pielęgniarki, rehabilitanci, opiekunowie osób starszych, specjaliści do spraw komunikacji, informatycy. Poszukiwani są też: piekarze, kucharze, mechanicy samochodowi, stolarze, budowlańcy, pracownicy rolni, ogrodnicy, rybacy.
Umowa na czas określony zawsze musi być zawarta na piśmie. Natomiast na czas nieokreślony może być pisemna bądź ustna. Powinna określać warunki zatrudnienia, takie jak: wysokość wynagrodzenia, godziny pracy, długość urlopu wypoczynkowego itp. Pracodawca ma prawo do zmiany warunków zatrudnienia na gorsze, jeżeli uzasadni to względami ekonomicznymi.Średnie zarobki obcokrajowców wynoszą w Niemczech ok. 8 euro za godzinę, a pracowników sezonowych ok. 4 – 6 euro za godzinę. Za pracę w nadgodzinach przysługują dodatki w wysokości 25, 50 albo 75 proc. stawki podstawowej.
