A stanowisko to jest ważne, bo wśród dochodów funduszu lwią część stanowić będą dotacje budżetowe.
Ustawa ma na celu stworzenie podstawy prawnej do udzielania pomocy finansowej ofiarom klęsk żywiołowych oraz członkom ich rodzin.
Dotychczas uregulowano tryb wprowadzania i znoszenia stanu klęski żywiołowej w razie katastrof naturalnych lub awarii technicznych (ustawa o stanie klęski żywiołowej), ale nie ma regulacji, która określałaby zasady pomocy finansowej i rzeczowej ofiarom klęski żywiołowej i ich rodzinom.
Na dochody funduszu składać się mają darowizny, spadki, zapisy, wpływy ze zbiórek publicznych oraz odsetki od środków finansowych funduszu, ale zwłaszcza dotacje z budżetu państwa. Dysponentem funduszu ma być szef Kancelarii Prezydenta RP, a dla zapewnienia efektywnego wykorzystania środków przewiduje się powołanie Komitetu Pomocy Ofiarom Klęsk Żywiołowych jako ciała doradczego.
Ustawa nie tworzy nowego prawa (podmiotowego) dla poszkodowanych w katastrofach (ma być dopełnieniem obecnego systemu pomocy). Tym samym nie „dostaną” oni roszczenia o to świadczenie (nie będą mogli dochodzić go przed sądem). Intencją jest stworzenie podstawy do udzielania wsparcia ofiarom, które nie mogą otrzymać wystarczającej pomocy z innych źródeł.