podstawa prawna: Ustawa z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (DzU nr 223, poz. 1458 ze. zm.)
podstawa prawna: Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 8 stycznia 1997 roku w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (DzU z 1997 r. nr 2, poz. 14).
Wymiar urlopu wynosi:
- 20 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat,
- 26 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat.
Do okresu zatrudnienia, od którego zależy prawo do urlopu ?i wymiar urlopu, wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia ?bez względu na przerwy w zatrudnieniu oraz sposób ustania stosunku pracy. Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się z tytułu ukończenia:
- ?zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 3 lata,
- ?średniej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 5 lat,
- ?średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych – 5 lat,
- średniej szkoły ogólnokształcącej – 4 lata,
- szkoły policealnej - 6 lat,
- szkoły wyższej – 8 lat.
Okresy nauki, o których mowa w pkt 1–6, nie podlegają sumowaniu.
Terminy przedawnienia
Roszczenie o udzielenie urlopu wypoczynkowego przedawnia się ?z upływem trzech lat od dnia, w którym stało się wymagalne ?(art. 291 par. 1 k.p.), przy czym rozpoczęcie biegu tego terminu następuje bądź z końcem roku kalendarzowego, za który urlop przysługuje (art. 161 k.p.), bądź najpóźniej 30 września roku następnego, jeżeli urlop został przesunięty na ten rok z przyczyn leżących po stronie pracownika lub pracodawcy (art. 168 k.p.).
480 tys. zł grzywien:
Państwowa Inspekcja Pracy corocznie prowadzi kontrole w zakresie przestrzegania przepisów o urlopach wypoczynkowych. Nieprawidłowości dotyczące nieudzielenia pracownikom urlopu wypoczynkowego w roku kalendarzowym, w którym nabyli do niego prawo, dotyczyły 34 proc. skontrolowanych w 2013 r. pracodawców (w 2012 r. – 26 proc.).
W toku kontroli przeprowadzonych w 2013 roku inspektorzy PIP ujawnili 714 wykroczeń z art. 282 par. 1 pkt 2 kodeksu pracy. W związku z tym nałożyli na sprawców tych wykroczeń 376 grzywien w drodze mandatów karnych na łączną kwotę ponad 480 tys. zł. W 78 wypadkach skierowali wnioski o ukaranie do sądu, a w 260 – zastosowali środki oddziaływania wychowawczego.
Natomiast podczas kontroli przeprowadzonych w 2013 roku przez inspektorów pracy w jednostkach administracji publicznej stwierdzono 14 wykroczeń z art. 282 par. 1 pkt 2 kodeksu pracy. W związku z tym inspektorzy PIP nałożyli na sprawców tych wykroczeń cztery grzywny w drodze mandatów karnych na łączną kwotę 4 tys. zł, w jednym wypadku skierowali wniosek o ukaranie do sądu, a w dziewięciu wypadkach zastosowali środki oddziaływania wychowawczego.
Prof. Andrzej ?Szewc, Politechnika Świętokrzyska ?w Kielcach
Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy ?o pracownikach samorządowych osobą, która wykonuje czynności związane m.in. ?z udzieleniem urlopu wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta), jest przede wszystkim „wyznaczona osoba zastępująca", a w razie jej niewyznaczenia – sekretarz gminy. Przepis ten nie wprowadza żadnych ograniczeń co do osoby wyznaczonej, formalnie nie ma więc przeszkód, aby była to np. sprzątaczka.
Udzielenie urlopu wypoczynkowego jest czynnością z zakresu prawa pracy zastrzeżoną – zgodnie z wyżej powołanym przepisem dla kompetencji wyznaczonej osoby zastępującej albo sekretarza gminy. Jest to jednak również jej obowiązek (art. 161 k.p.). Dokonując tej czynności, osoba ta (sekretarz) działa w imieniu pracodawcy (urzędu gminy). Za jej niedopełnienie ponosi więc odpowiedzialność za naruszenie praw pracowniczych przewidzianą w art. 282 par. 1 pkt 2 kodeksu pracy. Odpowiedzialność ta obejmuje jednak wypadki, w których osoba wyznaczona (sekretarz) nie podejmuje czynności potrzebnej w tym celu bądź wręcz odmawia udzielenia urlopu mimo prośby wójta. Nie rozciąga się na wypadki, w których osoba ta (sekretarz) urlopu wójtowi udziela, lecz wójt z niego nie korzysta. Osoba wyznaczona (sekretarz) nie ma bowiem żadnych możliwości wyegzekwowania skierowania wójta na urlop. Nie może też wysłać wójta na przymusowy urlop, tym bardziej, że wójt jest jej przełożonym służbowym. ?W takiej sytuacji PIP – z uwagi na brak naruszenia przez tę osobę (sekretarza) praw pracownika (koniecznej przesłanki odpowiedzialności pracodawcy, o której mowa w art. 282 k.p.) – nie może nałożyć na nią kary.
Jeśli chodzi o termin urlopu, to z przepisów k.p. wynika, że powinny one być udzielane zgodnie z planem urlopów ustalanym zgodnie z wnioskami pracowników (art. 161 k.p.). Wnioski pracowników uwzględnia się również przy podziale urlopu na części (art. 162 k.p.), a w wypadku urlopu udzielanego kobiecie – także w razie połączenia urlopu wypoczynkowego z urlopem macierzyńskim (art. 163 par. 3 k.p.) oraz w sprawie zmiany terminu urlopu (art. 164 k.p.).
Jeżeli wójt nie wykorzystał należnego mu urlopu ?wypoczynkowego, a został wybrany na następną kadencję w tej samej gminie, to pracodawca może, choć nie musi, wypłacić mu ekwiwalent. ?Strony mogą bowiem postanowić, że urlop zostanie wykorzystany w ramach kolejnego stosunku pracy. W innych sytuacjach wypłata ekwiwalentu będzie obowiązkowa (vide odpowiednio art. 171 par. 3 ?i par. 1 k.p.).