Dla osób pamiętających lata dziewięćdziesiąte ta sytuacja może wydawać się zaskakująca – Polska z najstabilniejszym systemem partyjnym? A jednak! I wiele wskazuje na to, że dopóki Donald Tusk i Jarosław Kaczyński będą mogli i chcieli uczestniczyć w naszym życiu społecznym, sytuacja się utrzyma. Są demiurgami naszej polityki, najwybitniejszymi jej uczestnikami, ostatecznymi decydentami. Na dobre i na złe. Mają talenty polityczne o kilka pięter przewyższające konkurentów. Stworzyli armie wiernych elektoratów, które są w stanie uwierzyć w każde ich słowo i zaatakować każdego, kogo wskażą. Każdy inny lider partyjny może im tylko pozazdrościć takich fanatycznych wyborców. Mają także zaprzyjaźnione media i zakochanych w nich dziennikarzy oraz komentatorów.

Czy można mówić o końcu duopolu PO-PiS?

Dlatego tak trudno pojąć, że wciąż pojawiają się publicyści i naukowcy wieszczący rychły upadek duopolu PO–PiS. Twierdzą, że Polacy są już nim zmęczeni, że zniechęcają się przez to do polityki, co może skutkować niską frekwencją. Nie robi na tych fachowcach wrażenia fakt, że frekwencja z wyborów na wybory zwiększa się – wszak poważni naukowcy czy publicyści nie przejmują się faktami. Oni wierzą w deklaracje respondentów – a ci mówią, że duopolem są zmęczeni. Pewnie tak, jak pyskówkami w Sejmie i agresją słowną. Że oczekują merytorycznej dyskusji opartej na danych. A także większej liczby szwedzkich dramatów psychologicznych w telewizji publicznej i w kinach.

Czytaj więcej

Publicystyka

Wybory prezydenckie w Polsce 2025: Nie przegrała Polska liberalna ani nie wygrała Polska konserwatywna

Gdyby rzeczywiście wybory były starciem Polski liberalnej i Polski konserwatywnej, wybór mógłby b...

Powstają nawet książki zapowiadające koniec duopolu oraz zastąpienie go innym – na przykład rywalizacją między Sławomirem Mentzenem a Adrianem Zandbergiem. Nic to, że ów nowy duopol zdobył w ostatniej elekcji prezydenckiej trzy razy mniej głosów, niż ten stworzony przez Karola Nawrockiego i Rafała Trzaskowskiego. Wszak w grupie wiekowej 18-29 na pierwszych miejscach uplasowali się właśnie reprezentanci Konfederacji i Partii Razem. Tyle tylko, że ta grupa jest mniej liczna, niż inne (na przykład „60+”), a po drugie – ludzie się zmieniają, zwłaszcza młodzi, i za pięć lat dzisiejszy dwudziestolatek – przepraszam za banał – nie będzie miał nadal dwudziestu lat. Prognozowanie końca duopolu PO–PiS i zastąpienie go innym, na przykład duopolem Konfederacji i Razem, wydaje się zajęciem z zakresu hazardu i przewidywania pogody w lecie przyszłego roku. Dominacja Tuska i Kaczyńskiego trwa i – przywołując żart Waldemara Pawlaka sprzed lat – trwa mać.

Choć oczywiście kiedyś się skończy. Jak wszystko. Może za dwa lata, a może za dwanaście. Wówczas ci, którzy od dekad zapowiadali koniec tego duopolu ogłoszą, że od zawsze mieli rację. To prawda – wszak zepsuty zegar z kukułką wiszący na ścianie u babci przynajmniej dwa razy na dobę prawidłowo wskazuje godzinę.