Firma ma przejściowe problemy finansowe. Jest przerost zatrudnienia (chwilowy – sezonowy) i chcę wysłać niektórych pracowników na urlop bezpłatny. Czy zdołam to zrobić z własnej inicjatywy? Czy w czasie tego urlopu zatrudnieni mogą w niewielkim wymiarze u mnie pracować? Jeśli nie, to czy wolno mi zapewnić im w czasie urlopu pracę w innej zaprzyjaźnionej firmie? – pyta czytelnik.
Udzielenie tzw. urlopu bezpłatnego to bez wątpienia korzystne rozwiązanie dla pracodawcy, gdyż w tym czasie nie musi m.in. wypłacać pracownikowi wynagrodzenia czy ponosić za niego obciążeń wobec ZUS. W tym okresie bowiem etatowiec nie pracuje.
Jednak nie w każdej sytuacji dopuszczalne jest udzielenie urlopu bezpłatnego. Dlatego warto przyjrzeć się dwóm niezależnym formom tego urlopu, które reguluje kodeks pracy. Pierwszą sankcjonuje art. 174 § 1 k.p. Wskazuje, że na pisemny wniosek pracownika pracodawca może udzielić mu urlopu bezpłatnego. Drugą formę przewiduje art. 174
1
k.p. Stanowi, że za zgodą pracownika wyrażoną na piśmie pracodawca może mu udzielić urlopu bezpłatnego w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy przez okres ustalony w zawartym w tej sprawie porozumieniu między pracodawcami. W zależności więc od konkretnej sytuacji stosuje się jedno z tych rozwiązań.