Ustawa z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (tekst jedn. DzU z 2018 r., poz. 1969), potocznie zwana ustawą o zwolnieniach grupowych, to obecnie akt prawny powszechnie studiowany przez wielu pracodawców i budzący wiele wątpliwości praktycznych i prawnych. Jednym z takich problemów jest sytuacja, gdy u danego pracodawcy nie działa ani zakładowa, ani międzyzakładowa organizacja związkowa. W takim bowiem przypadku ustawa przewiduje w procedurze przeprowadzania zwolnień grupowych specyficzny udział pracowników – a konkretnie ich przedstawicieli.