Paweł Kuglarz, partner w kancelarii Wolf Theiss, członek zespołu ds. nowelizacji prawa upadłościowego przy ministrze sprawiedliwości, wiceprzewodniczący sekcji upadłościowej Instytutu
Za bezskuteczne w stosunku do masy będzie uznana cesja wierzytelności przyszłych, jeżeli powstanie po ogłoszeniu upadłości, chyba że umowa przelewu wierzytelności została zawarta w terminie sześciu miesięcy przed ogłoszeniem upadłości.
Rozszerzony został krąg osób, w przypadku których za bezskuteczną uznaje się odpłatną czynność prawną z upadłym. Chodzi o osoby pozostające z upadłym w faktycznym związku (m.in. konkubentów) i wspólnie z upadłym gospodarujące. W sprawach tych orzeka sędzia komisarz.
Na wniosek syndyka lub z urzędu ma on prawo w myśl art. 129 prawa upadłościowego obniżyć wynagrodzenia pracowników upadłego lub wynagrodzenia świadczących usługi związane z zarządem lub nadzorem nad przedsiębiorstwem upadłego. Ta pozornie drobna, ale istotna dla postępowania zmiana polega na tym, że obniżce będą podlegać nie tylko wynagrodzenia osób będących reprezentantami upadłego (jak dotychczas), ale także osób, które faktycznie wykonują zadania w zakresie zarządu lub nadzoru nad przedsiębiorstwem (tzw. shadow directors). W praktyce upadły zawierał umowy z menedżerami, którzy nie wchodzili w skład zarządu, a nie było wprost podstaw prawnych do ich kwestionowania.
Wprowadzona została w art. 130a p.u. możliwość miarkowania przez sędziego komisarza, na wniosek syndyka, kar umownych zastrzeżonych na wypadek niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, jeżeli zobowiązanie zostało wykonane w znacznej części lub kara jest rażąco wygórowana. W praktyce zastrzegano rażąco wygórowane kary umowne dla wyprowadzenia majątku z masy upadłości. Prowadziło to do pokrzywdzenia pozostałych wierzycieli.
