Na stoku bez alkoholu, a młodzież w kaskach

Ruszyły ferie zimowe w Polsce. Wato pamiętać jak zachować się na stoku. Są zasady, które obowiązują wszystkich narciarzy.

Wymuszanie pierwszeństwa jazdy na stoku, jazda poza wyznaczonymi trasami czy jazda młodzieży bez kasku oraz jazda pod wpływem alkoholu lub narkotyków wiążą się z karami finansowymi. Są sankcje dla narciarzy i snowboardzistów, którzy wejdą na stok w stanie nietrzeźwości lub po spożyciu narkotyków. Grozi za to grzywna od 20 zł do 5 tys. zł. Podobną karę zapłacą opiekunowie za jazdę na stoku młodzieży do lat 16, bez kasku.

Czytaj więcej

Prawo drogowe

Kulig za samochodem oznacza mandat i punkty karne

Zimowe atrakcje na śniegu często przynoszą wysokie kary finansowe. Mogą też skończyć się wielką tragedią.

Ze stanem nietrzeźwości mamy do czynienia, gdy badanie wykaże zawartość alkoholu we krwi powyżej 0,5 promila. Policja w każdej chwili może sprawdzić trzeźwość narciarza czy snowboardzisty, a nie tylko wtedy, kiedy dojdzie do wypadku. Każdy narciarz czy snowbordzista musi się poddać badaniu przez policję.

Poważnym konsekwencjom wypadkom na stoku zapobiec mają obowiązkowe kaski na głowach dzieci do lat 16. Zadbać o nie muszą opiekunowie lub rodzice.

Aby do wypadków dochodziło jak najrzadziej, narciarze i snowboardziści muszą stosować się do zasady korzystania z wyciągu czy stoku. Bardzo ważna jest zasada pierwszeństwa – ktoś kto jedzie przed nami ma prawo czuć się bezpieczny. Nie wskazane jest natychmiastowe hamowanie, zatrzymywanie się na stoku w miejscach ruchu (tras).

Narciarze i snowboardziści, którzy są świadkami wypadku, muszą natychmiast powiadomić o nim ratowników. Sam zarządzający stokiem musi każde takie zajście odnotować w rejestrze wypadków. Wpisuje do niego dane osoby, której udzielono pomocy, rodzaj urazu oraz dane ratowników. To informacje niezbędne potem do ewentualnych odszkodowań.

Na wszystkich stokach w UE (m.in. w Polsce, we Włoszech, Austrii czy Słowackie) obowiązują Dekalog Reguł Międzynarodowej Federacji Narciarskiej (FIS). Jest ich kilka:

1. Wzgląd na inne osoby. Każdy narciarz i snowboardzista musi się zachowywać w taki sposób, aby nie stwarzać niebezpieczeństwa i nie przynosić szkody innej osobie.

2. Sposób jazdy i panowanie nad szybkością. Trzeba dostosować sposób jazdy i szybkość do swoich umiejętności, rodzaju i stanu trasy, warunków atmosferycznych oraz natężenia ruchu.

3. Wybór kierunku jazdy. Zbliżający się od tyłu narciarz musi wybrać taki tor zjazdu, który nie zagrozi wypadkiem osobom zjeżdżającym przed nim.

4. Wyprzedzanie. Wyprzedzać można od góry lub z dołu, po stronie prawej lub lewej. Najważniejsza przy wyprzedzaniu jest odległość. Musi ona być taka, by pozwalała wyprzedzanemu narciarzowi na bezpieczny zjazd oraz wykonanie wszelkich zamierzonych lub nie manewrów.

5. Ruszanie z miejsca i poruszanie się w górę stoku. Wjeżdżając na oznakowaną drogę zjazdu, ponownie ruszając po zatrzymaniu się czy też poruszając się w górę stoku, trzeba się upewnić, czy nie stworzy to niebezpieczeństwa dla nas samych lub innych.

6. Zatrzymywanie się na trasie. Każdy narciarz musi unikać zatrzymywania się bez potrzeby na trasie zjazdowej w miejscach przewężeń lub o ograniczonej widoczności. Po upadku w takim miejscu narciarz musi opuścić tor jazdy tak szybko, jak to tylko możliwe.

7. Podchodzenie i schodzenie w butach. Narciarzowi podchodzącemu wolno to czynić tylko poboczem trasy. W przypadku złej widzialności musi nawet to pobocze opuścić. Takie same zasady obowiązują narciarza, który schodzi pieszo. Ślady butów wyciśnięte w śniegu mogą spowodować zagrożenie dla narciarzy i snowboarderów.

8. Przestrzeganie znaków na stoku. W większości są to oznaczenia stosowane w kodeksie drogowym. Zasada jest prosta – każdy narciarz, bez względu na stopień zaawansowania, musi stosować się do oznakowania na trasach zjazdowych.

9. Zachowanie się przy wypadkach. W razie wypadku na stoku na każdym narciarzu spoczywa obowiązek pomocy poszkodowanym.