Oceniał on decyzję kierownika ośrodka pomocy społecznej, który literalnie zastosował przepisy ustawy o świadczeniach rodzinnych. Wynika z nich, że świadczenia nie może otrzymać żona niepełnosprawnego, gdy nadal żyje jego matka.
Kobieta wystąpiła do kierownika ośrodka pomocy społecznej o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z rezygnacją z zatrudnienia i ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawnym mężem. Wciąż żyje jego matka, a najbliższym członkiem rodziny jest brat niepełnosprawnego, który założył własną rodzinę.
Miejski ośrodek pomocy społecznej, a potem samorządowe kolegium odwoławcze odmówiły, ponieważ uprawnienia do uzyskania świadczenia łączą się z obowiązkiem alimentacyjnym, obciążającym wyłącznie krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Obowiązek taki może dotyczyć także małżonków, nie wówczas jednak, gdy żyją matka oraz brat osoby wymagającej opieki.
Kobieta złożyła skargę do sądu administracyjnego, w której podkreśliła, że od dziesięciu lat zajmuje się niepełnosprawnym mężem i w przeszłości otrzymywała już z tego tytułu świadczenie pielęgnacyjne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zauważył, że przepisy ustawy o świadczeniach rodzinnych były poddawane w ostatnich latach licznym nowelizacjom, w wyniku których automatyczne przedłużenie przyznanych kobiecie świadczeń nie było możliwe.
