Nocleg w hotelu nie zawsze jest przychodem pracownika

Zapewnienie zakwaterowania osobie wysłanej przez firmę poza miejsce pracy służy wyłącznie realizacji obowiązków tej osoby wobec pracodawcy i nie osiąga ona z tego tytułu korzyści. Taki pogląd coraz częściej podzielają sądy administracyjne.

Aktualizacja: 28.05.2015 08:33 Publikacja: 28.05.2015 05:40

Nocleg w hotelu nie zawsze jest przychodem pracownika

Foto: www.sxc.hu

Podróże pracowników związane z realizacją obowiązków służbowych w granicach miejsca pracy, nawet gdy miejsce to określone jest szeroko, jak np. teren kilku województw, nie stanowią podróży służbowej w rozumieniu kodeksu pracy. Organy podatkowe, w przypadku pokrycia kosztów noclegu pracownika w takiej podróży, twierdzą co do zasady, że po stronie pracownika powstaje przychód ze stosunku pracy, który nie podlega zwolnieniu właściwemu dla należności z tytułu podróży służbowych (tak stwierdziła przykładowo Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 25 kwietnia 2012 r., IPPB2/ 415-152/12-3/MG).

Ewentualnie w przypadku pokrywania przez pracodawcę tego rodzaju kosztów organy wskazują na możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy o PIT dotyczącego wartości świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł.

Zwolnienie to ma jednak zastosowanie tylko do pracowników, których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a dodatkowo tylko wówczas, gdy podatnik nie korzysta z podwyższonych kosztów uzyskania przychodów.

Trybunał wskazał kryteria

Wydaje się, że taki pogląd prezentowany przez organy podatkowe nie jest jednak prawidłowy. Punktem wyjścia dla oceny, czy dane świadczenie powoduje przychód po stronie pracownika powinno być ustalenie, czy świadczenie to leży w interesie pracownika i czy stanowi dla niego rzeczywiste przysporzenie majątkowe, czy może jest świadczeniem, które wiąże się z zapewnieniem odpowiednich warunków do prawidłowego wykonywania pracy przez danego pracownika. Na takie kryteria ustalania przychodu podatkowego wskazuje również Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 8 lipca 2014 r. (K 7/13), a także NSA w wyroku z 2 października 2014 r. (II FSK 2387/12).

Naczelny Sąd Administracyjny, powołując się na przywołany wyrok Trybunału Konstytucyjnego, przedstawił pewne kryteria, którymi należy się kierować, oceniając czy dane świadczenie prowadzi do wystąpienia przychodu według ustawy o PIT. Zdaniem sądu „za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

- po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

- po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

- po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów)".

Decyzja powinna być racjonalna

A zatem zasadne wydaje się twierdzenie, że świadczenie w postaci pokrycia kosztów noclegu pracownika w trakcie wykonywania przez niego obowiązków służbowych w miejscu pracy, nie powoduje powstania przychodu po jego stronie, jeżeli będzie ono uzasadnione okolicznościami wyjazdu, w których bardziej racjonalne jest wykupienie noclegu niż powrót do miejsca zamieszkania. Sytuacja ta dotyczy zarówno opłacenia kosztów noclegu bezpośrednio przez pracodawcę, jak i ich zwrotu pracownikowi w sytuacji, gdy faktura/rachunek za nocleg wystawione są na pracodawcę. Kwalifikacja taka wymagałaby jednak wykazania okoliczności, z których będzie wynikać np., że znaczna odległość miejsca wykonywania czynności służbowych od miejsca zamieszkania czyni niezasadnym powrót albo też, że spotkanie z kontrahentami odbywa się z dala od miejsca zamieszkania oraz zaplanowane jest o wczesnej porze, w związku z czym niezbędny jest przyjazd na miejsce spotkania w dniu wcześniejszym. W takim przypadku można uznać, że pracownik wykonujący przykładowo obowiązki przedstawiciela handlowego, nocując w hotelu, faktycznie nie osiąga korzyści mających osobisty charakter, co uzasadniałoby stwierdzenie, że tym samym nie uzyskuje on przychodu podatkowego. Świadczenie na rzecz pracownika nie ma bowiem w tym przypadku nic wspólnego ze sferą życia prywatnego, ale związane jest wyłącznie z celami służbowymi – jest realizowane w interesie pracodawcy, a nie w interesie pracownika.

Kto miał z tego pożytek

Podobny pogląd można spotkać w ostatnim orzecznictwie sądów administracyjnych. NSA w wyroku z 19 września 2014 r. (II FSK 2280/12) uznał, że „udostępnienie miejsc noclegowych pracownikom leży wyłącznie w interesie pracodawcy, a nie pracowników, którzy swoje potrzeby mieszkaniowe zaspokajają w innym miejscu i w inny sposób oraz którzy – gdyby nie konieczność wywiązania się z obowiązków wynikających z umowy o pracę – nie mieliby powodu do ponoszenia kosztu takich noclegów".

W przywoływanym powyżej wyroku NSA z 2 października 2014 r. (II FSK 2387/12), sąd odniósł się wprost do przypadku podróży przedstawicieli handlowych w ramach okręgu, w którym świadczą pracę. Sąd uznał, że „zapewnienie noclegu przez pracodawcę pracownikowi służy wyłącznie realizacji obowiązku pracowniczego – pracownik nie ma tutaj żadnej swobody w zarządzaniu i rozporządzeniu tym świadczeniem; wykorzystuje je w konkretnym celu – wykonaniu swoich obowiązków pracowniczych". Zdaniem sądu, „skoro więc prawidłowe i efektywne wykonywanie obowiązków pracowniczych wymaga od pracownika nocowania w hotelu, aby w określonym czasie wynikającym z kontaktów handlowych pracodawcy i kontrahenta dotrzeć do kontrahenta, to zapewnienie tej możliwości przez pracodawcę nie jest korzyścią pracownika, ale właśnie wypełnieniem przez pracodawcę ustawowego obowiązku prawidłowego organizowania pracy tak, aby była ona wydajna i należytej jakości".

Organy nadal twierdzą inaczej

Prezentowane powyżej poglądy NSA są przekonujące. Warto jednak mieć na uwadze, że organy podatkowe, również po wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r., utrzymują prezentowane wcześniej, restrykcyjne stanowisko (zob. np. interpretację Izby Skarbowej w Łodzi z 26 lutego 2015 r., IPTPB1/415-677/ 14-4/MM; interpretację Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 października 2014 r., ILPB2/415-802/14-3/TR). Nieopodatkowanie tego typu świadczeń może więc prowadzić do sporu z organami podatkowymi i konieczności obrony poglądu w postępowaniu sądowo-administracyjnym.

Autor jest kierownikiem zespołu podatku dochodowego od osób prawnych w ECDDP sp. z o.o.

Na temat oskładkowania noclegów pracowników mobilnych piszemy w dzisiejszym tygodniku „Praca i ZUS" na str. >D2

Podróże pracowników związane z realizacją obowiązków służbowych w granicach miejsca pracy, nawet gdy miejsce to określone jest szeroko, jak np. teren kilku województw, nie stanowią podróży służbowej w rozumieniu kodeksu pracy. Organy podatkowe, w przypadku pokrycia kosztów noclegu pracownika w takiej podróży, twierdzą co do zasady, że po stronie pracownika powstaje przychód ze stosunku pracy, który nie podlega zwolnieniu właściwemu dla należności z tytułu podróży służbowych (tak stwierdziła przykładowo Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 25 kwietnia 2012 r., IPPB2/ 415-152/12-3/MG).

Pozostało 90% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Prawo karne
Słynny artykuł o zniesławieniu ma zniknąć z kodeksu karnego
Prawo karne
Pierwszy raz pseudokibice w Polsce popełnili przestępstwo polityczne. W tle Rosjanie
Podatki
Kiedy ruszy KSeF? Ministerstwo Finansów podało odległy termin
Konsumenci
Sąd Najwyższy orzekł w sprawie frankowiczów. Eksperci komentują
Podatki
Ministerstwo Finansów odkryło karty, będzie nowy podatek. Kto go zapłaci?
Materiał Promocyjny
Wsparcie dla beneficjentów dotacji unijnych, w tym środków z KPO