Takiego zdania jest dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (KIS), który w niedawnej interpretacji nie zgodził się na zwolnienie z VAT opłat za energię cieplną pobieranych od najemców przez gminę.
Zawiera ona umowy najmu lokali mieszkalnych, zgodnie z którymi opłaty za centralne ogrzewanie wyliczone są na podstawie kryterium powierzchni mieszkania i stawki wynikającej z kalkulacji poniesionych kosztów.
Najemcy lokali nie mają indywidualnych liczników zużycia energii cieplnej i nie mają też możliwości wyboru dostawcy energii.
Pytanie gminy dotyczyło zasad opodatkowania sprzedaży energii, tj. czy powinna być ona zwolniona z VAT, czy też gmina powinna doliczyć do tej należności 23 proc. podatku. Najem i dzierżawa nieruchomości o charakterze mieszkalnym wyłącznie na cele mieszkaniowe są zwolnione z podatku. Gmina uznała, że do dostawy ciepła powinna zastosować tę samą zasadę, traktując świadczenie jako część zwolnionej z VAT usługi najmu.
Zgodnie bowiem z bogatym orzecznictwem sądowym i stanowiskiem fiskusa podatnik nie powinien sztucznie wydzielać z jednego świadczenia poszczególnych jego części w celu odmiennego ich opodatkowania. W tym przypadku nie budzi wątpliwości, że usługą główną, która wyznaczałaby zasady opodatkowania wszystkich świadczeń składających się na jedną usługę kompleksową, byłby zwolniony z VAT najem.
