Częstą praktyką gospodarczą jest takie ukształtowanie transakcji, że sprzedawany towar – nim trafi do nabywcy – poddawany jest jeszcze pewnym usługom. O ile w obrocie krajowym sposób opodatkowania takiego ruchu towarowego nie powinien sprawić stronom transakcji większych problemów, o tyle w przypadku transakcji o charakterze międzynarodowym może być już kłopotliwy. Tymi ostatnimi zajął się 2 października 2014 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, orzekając w sprawie C-446/13 Fonderie 2A przeciwko Ministre de l'Économie et des Finances.
Czego dotyczył spór
Sprawa dotyczyła spółki z siedzibą we Włoszech, która sprzedała francuskiemu kontrahentowi wyprodukowane przez siebie we Włoszech części metalowe. Przed ich dostawą do francuskiego odbiorcy części zostały dostarczone na rachunek spółki włoskiej do zlokalizowanego również we Francji usługodawcy, którego zadaniem było wykonanie robót wykończeniowych (lakierniczych). Po wykonaniu usług części zostały odesłane do nabywcy końcowego. Cena sprzedaży części, zafakturowana francuskiemu odbiorcy przez producenta z Włoch, obejmowała wartość robót wykończeniowych. Usługodawca wystawił fakturę na producenta z Włoch.
Kwestią budzącą wątpliwości podatnika i organów podatkowych było, czy dostawa towarów przez spółkę do nabywcy w innym państwie członkowskim po przetworzeniu towaru na rachunek sprzedawcy wykonanym w zakładzie innej spółki znajdującym się na terytorium państwa nabywcy, jest dostawą z państwa sprzedawcy do państwa końcowego odbiorcy, czy też dostawą w ramach państwa owego odbiorcy, wykonaną z zakładu, w którym przetworzono towar.
W ocenie TSUE
Trybunał uznał, że transakcja dostawy towarów między włoskim producentem a jego francuskim kontrahentem nie jest wewnątrzwspólnotową dostawą towarów. Miejsce dostawy towaru sprzedanego przez spółkę z siedzibą w jednym państwie członkowskim nabywcy z siedzibą w innym państwie członkowskim, w odniesieniu do którego sprzedawca zlecił usługodawcy mającemu siedzibę w tym innym państwie członkowskim roboty wykończeniowe w celu uzyskania pełnej zdatności do dostawy, przed wysłaniem go przez rzeczonego usługodawcę nabywcy, należy uważać za znajdujące się w państwie członkowskim siedziby nabywcy.
Wykonywanie usług na towarze, który jest przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, niekoniecznie musi się wiązać z rozpoznaniem dwóch dostaw
