W najnowszym projekcie nowelizacji ustaw o podatkach dochodowych zawarto rozwiązania, które mają powstrzymywać firmy przed agresywnymi optymalizacjami. Wśród wielu szykan przewidziano nowe ograniczenia dotyczące kosztów różnych usług oraz opłat związanych z licencjami i znakami towarowymi.
Projektowane przepisy ustawy o CIT mają dotyczyć usług, które ze swej natury mogą znacznie się różnić cenami. Tym samym – przez odpowiednie ustalanie ich wysokości – łatwo za ich pomocą przerzucać dochody między powiązanymi spółkami. Chodzi m.in. o usługi doradcze, księgowe, badania rynku, reklamy, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, rekrutacji pracowników, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz – jak to określono w projekcie – „świadczeń o podobnym charakterze". Ograniczenia będą dotyczyły też opłat za prawa autorskie, patenty i znaki towarowe.
Wydatki na takie usługi będzie można zaliczać do kosztów tylko do pułapu 5 proc. kwoty będącej sumą dochodu uwzględnionego w podstawie opodatkowania, odpisów amortyzacyjnych z danego roku oraz różnicy między przychodami i kosztami finansowania zewnętrznego. Ograniczenie to będzie się stosowało do nadwyżki wartości kosztów przekraczających w roku podatkowym łącznie kwotę 1,2 mln zł.
Ministerstwo Finansów zauważa w uzasadnieniu, że w praktyce prawa do np. znaków towarowych bywają przenoszone do podmiotów powiązanych. Następnie podmiot, który przeniósł prawa, korzysta z nich podstawie licencji lub ponownie je nabywa po nowej, już podwyższonej wartości podatkowej.
W ten sposób grupa powiązanych firm ma podwójną korzyść podatkową ze znaku towarowego. Po pierwsze, płacąca za jego używanie spółka kreuje sobie koszty z płacenia licencji. Natomiast spółka będąca formalnym właścicielem znaku korzysta z odpisów amortyzacyjnych od jego wartości rynkowej (na ogół wysokiej). Ta ostatnia spółka często jest też ulokowana w kraju o niskiej stopie podatkowej. Jej wysokie przychody nie generują zatem wysokiego podatku.
