Stawka podatku od garażu taka jak od budynków

[b]Tak orzekł WSA w Bydgoszczy 8 września 2010 r. (I SA/Bd 578/10).[/b]

Spór między skarżącym a samorządowym kolegium odwoławczym (SKO) dotyczył tego, czy garaż mieszczący się w budynku mieszkalnym jest odrębnym przedmiotem opodatkowania, a tym samym objęty jest odrębną stawką podatkową. Skarżący twierdził, że wystarczy, aby garaż znajdował się w budynku mieszkalnym, żeby przyjąć stawkę przypisaną do tego rodzaju budynku.

Z kolei według decyzji SKO jest to lokal użytkowy, co wynika z wypisu z ewidencji gruntów i charakteru lokalu, więc należy zastosować stawkę dla budynków pozostałych. Argumentację poparto dotychczasowymi wyrokami WSA i NSA, bo linia orzecznicza nie jest jednolita.

Sąd, przychyliwszy się do zdania skarżącego, uchylił zaskarżoną decyzję. Przypomniał, że zgodnie z art. 5 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=0432C584696236C7E61D7F9A1D934A7C?id=356400]ustawy o podatkach i opłatach lokalnych[/link] stawki podatku mogą być różne dla budynków mieszkalnych lub ich części oraz dla budynków pozostałych lub ich części. W ocenie sądu należy zastosować wykładnię literalną tego przepisu, co wynika z istoty podatku i tego, że ustawodawca, mimo różnego orzecznictwa, nie zmienił dotychczas brzmienia przepisu.

Garaż, nawet jeżeli ma osobną księgę wieczystą i jest odrębną własnością, znajduje się w budynku mieszkalnym, a sam charakter budynku się nie zmienia. Art. 21 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=180148]ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne[/link] wskazuje, że to zapisy ewidencji służą do określenia opodatkowania nieruchomości, jednak to nie ewidencja gruntów decyduje o przedmiocie opodatkowania i stawkach, jakie należy przypisać konkretnym przedmiotom.

Mimo że różna od zdania sądu linia orzecznicza może być właściwa celowościowo, nie znajduje oparcia w przepisach.

[i]Autorka pracuje w Zespole Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte[/i]

[b]Komentuje Grzegorz Keler, konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Katowicach)[/b]

Wyrok bydgoskiego WSA należy ocenić pozytywnie. Mimo ostrożnego uzasadnienia wydaje się, że za jego aprobatą przemawia również wykładnia funkcjonalna. Trudno bowiem bronić tezy, że garaż, który mieści się w budynku mieszkalnym i nie służy do prowadzenia działalności gospodarczej, powinien być opodatkowany inaczej niż sam budynek.

Warto jednocześnie zauważyć, że w tej sprawie ważniejsza od samej kwestii opodatkowania garażu jest wypowiedź WSA o znaczeniu ewidencji gruntów. Zasadniczo przyjmuje się, że organy podatkowe są związane treścią zapisów w ewidencji. Jak zauważył [b]WSA w Białymstoku w wyroku z 16 czerwca 2009 r. (I SA/Bk 328/09)[/b], jedynie w razie wykazania przez właściciela nieruchomości, że zapis w ewidencji jest wadliwy, możliwe będzie jego nieuwzględnienie przy wymiarze podatku. Takie racjonalne

podejście zabezpiecza podatników przed niekorzystnymi skutkami błędów, które występować mogą w ewidencji. Sądy nie zawsze jednak podzielają to stanowisko. Przykładowo [b]NSA w wyroku z 12 lipca 2009 r. (II FSK 1791/2007)[/b] stwierdził, że w postępowaniu podatkowym zapisów w ewidencji kwestionować nie można.